Κατοικία στην άγρια ​​φύση - απέναντι από την Πολωνία έως τη Βαλτική Θάλασσα

Παίζω με την ιδέα να κατευθυνθώ βόρεια προς τη Βαλτική Θάλασσα εδώ και αρκετά χρόνια, και αυτό συνέβη εκείνη τη χρονιά. Επισκεφθήκαμε την Πολωνία στο παρελθόν και πάντα περνούσαμε ευχάριστα. Οι θερμοκρασίες στη Βαλτική Θάλασσα είναι πολύ ευχάριστες για εμάς. Κατά τη διάρκεια της ημέρας 25 βαθμοί και τη νύχτα περίπου 17 βαθμοί. Τουρίστες εκτός από τους εγχώριους, σχεδόν κανέναν, τιμές χαμηλότερες από ό, τι στη Σλοβακία και υπηρεσίες καλύτερες από ό, τι στη Σλοβακία. Αλλά ας είμαστε καλά ..

Ξεκινήσαμε την Παρασκευή μετά τη δουλειά και ο στόχος ήταν να κινηθούμε όσο το δυνατόν πιο μακριά προς το Γκντανσκ. Οι αυτοκινητόδρομοι στην Πολωνία εξακολουθούν να χτίζονται και οι στήλες είναι το εθνικό άθλημα των Πολωνών. Το πλεονέκτημα των υπό κατασκευή αυτοκινητοδρόμων είναι ότι εάν ο αυτοκινητόδρομος επισκευάζεται ή δεν ολοκληρώνεται, δεν χρειάζεται να πληρώσετε για αυτόν. Στη Σλοβακία, σύμφωνα με αυτό το κλειδί, δεν θα πρέπει να πληρώσουμε για κανένα ταξίδι Το Φτάσαμε στη πόλη Łódž τη νύχτα κατά μήκος ενός ταλαιπωρημένου δρόμου σε στήλες μπροστά από το Łódží, καθώς υπάρχει μια στένωση σε μία λωρίδα. Κοιμηθήκαμε κοντά στο ζωολογικό κήπο.

Κανείς δεν ήταν εδώ τη νύχτα και πολλά αυτοκίνητα άρχισαν να συγκλίνουν το πρωί. Δεν είχαμε ιδέα τι συνέβαινε. Κατά τη γνώμη μου, η μισή πόλη πηγαίνει για τρέξιμο σε ένα κοντινό πάρκο το πρωί. Οι άνθρωποι μαζεύονται εδώ, μιλάνε και τρέχουν οργανωμένα ηλικιωμένοι, νέοι, γονείς με καροτσάκια και παιδιά. Υπέροχη θέα για να δείτε τόσους πολλούς αθλητικούς ανθρώπους μαζί. Μετά το πρωινό πήγαμε στο εμπορικό κέντρο Manufaktura στην παλιά πόλη. Θέλαμε να επισκεφτούμε το Experimentarium εδώ. Είναι ένα επιστημονικό κέντρο για παιδιά όπου μπορούν να δοκιμάσουν τη φυσική στην πράξη. Στο δρόμο για τη Σλοβενία ​​επισκεφθήκαμε δύο τέτοια κέντρα και έτσι ανυπομονούσαμε να εκπλαγούμε από την Πολωνία. Μας εξέπληξε, πρώτα απ 'όλα, ο σχεδιασμός του εμπορικού κέντρου. Το σύνολο είναι χτισμένο από τούβλα και στη μέση του θέρετρου υπάρχει ένα γήπεδο beach volley και μια σειρά από σιντριβάνια. Δεν ξέρω αν έχω δει ένα καλόγουστο εμπορικό κέντρο. Το Experimentarium δεν μπορούσε να συγκριθεί με το Vida Center ή το Techmania, αλλά ήταν αρκετά ενδιαφέρον. Τα αξιοθέατα στην Πολωνία δεν σας καταστρέφουν, γι 'αυτό σας προτείνω σίγουρα να επισκεφθείτε εάν έχετε περίεργα παιδιά. Εάν είναι μάλλον παιχνιδιάρικο, τότε δίπλα του υπάρχουν πολλά πλαίσια αναρρίχησης ή τοίχοι αναρρίχησης. Όχι πολύ μακριά από το κέντρο είναι ένα πολύ ωραίο παλάτι του Karol Poznanski, όπου βρίσκεται τώρα η Ακαδημία Μουσικής. Αφού εξερευνήσαμε την πόλη, ξεκινήσαμε με κατεύθυνση τη θάλασσα. Μπροστά στην πόλη του Τορούν, φτάσαμε σε άλλες τρελές στήλες και δεν με βοήθησε ιδιαίτερα όταν προσπάθησα να τις ξεπεράσω σε παράπλευρους δρόμους. Φτάσαμε στην παραλία στο Γκντανσκ το βράδυ και επειδή ο χώρος στάθμευσης στην Πολωνία πληρώνεται συνήθως από τις 9:00 έως τις 18:00, σταθμεύσαμε στο πάρκινγκ κάτω από τα δέντρα, όπου υπήρχαν πολλοί ντόπιοι. Το Ρώτησα έναν ιθαγενή αν μπορούσα να σταθώ εδώ, παρόλο που η μάρκα ήταν πολύ μπερδεμένη. Είπε φυσικά ότι μπορούσα Το Πήγαμε μια βόλτα στην παραλία και μας εξέπληξε ο αριθμός των ανθρώπων παντού και η θάλασσα, η οποία δεν ήταν καθόλου τόσο κρύα όσο περιμέναμε. Για κανονικά χρήματα, τα παιδιά τρελάθηκαν σε ένα λούνα παρκ.

Το πρωί, η αστυνομία της πόλης σταμάτησε δίπλα στο αυτοκίνητό μας και μας προειδοποίησε ότι δεν πρέπει να σταθούμε εδώ και ότι το πρόστιμο είναι 500 ζλότι. Είπα ότι δεν ήξερα ότι δεν μου επιτρέπεται να σταθώ εδώ και μετακομίσαμε αμέσως. Χαμογέλασε, εντάξει, προχωρήστε και φύγετε. Έβρεξε όλη τη νύχτα και ακόμη και το πρωί, οπότε αποφασίσαμε να πάμε στο κέντρο του Γκντανσκ. Η άμμος θα είναι βρεγμένη στην παραλία ούτως ή άλλως. Παρκάραμε ξανά στο εμπορικό κέντρο κοντά στο κέντρο της πόλης. Ένα μικρό ποτάμι διασχίζει το εμπορικό κέντρο και το όλο πράγμα ήταν πολύ κομψό και πάλι. Το ιστορικό κέντρο του Γκντανσκ είναι πολύ ωραίο και κάτι μου θύμισε την Πράγα και κάτι τη Βενετία. Η αρχιτεκτονική της παλιάς και της Modena συνδέονται εδώ, αλλά δεν παρεμβαίνουν καθόλου μεταξύ τους. Συμπληρώνονται μεταξύ τους με γούστο. Στο εστιατόριο είχαμε ένα πολύ νόστιμο μεσημεριανό γεύμα για 25 € για όλους και επειδή στο μεταξύ αργούσε, πήγαμε στην παραλία πιο μακριά από την πόλη. Βρήκα ένα πολύ ωραίο μέρος σε ένα πευκοδάσος δίπλα στην αμμουδιά περίπου 100 μέτρα από τη θάλασσα. Έδωσα μεγαλύτερη προσοχή στο πάρκινγκ τώρα. Στην Πολωνία, δεν είναι τόσο σημαντικό το σημείο που στέκεσαι παρά το πώς στέκεσαι. Σχεδιάζεται στους μαυροπίνακες καθώς στέκεστε. Πλάγια ή κάθετα στο δρόμο αλλά κατά μήκος στο δρόμο είναι ένα πρόβλημα πίσω από το οποίο θα βρείτε μια μπότα. Και πιστέψτε με, θα βρείτε γιατί η αστυνομία της πόλης περιστρέφεται ακόμη εδώ Το Με την πρώτη ματιά, η ανοησία αρχίζει να έχει νόημα όταν αρχίζετε να αντιλαμβάνεστε τον αριθμό των αυτοκινήτων που βρίσκονται εδώ. Ο δρόμος δεν πρέπει να στενεύει σταθμεύοντας κατά μήκος του αυτοκινήτου για να μπορεί να περπατήσει και είναι λογικό. Η παραλία που βρήκαμε ήταν όμορφη, τα δέντρα είναι πεύκα ή σημύδα. Το όλο πράγμα φαίνεται ασυνήθιστο, αλλά πολύ ωραίο. Ένα τεράστιο πλεονέκτημα είναι ότι κοιτάζετε τη θάλασσα στα βόρεια και έτσι τα δέντρα από το νότο σας δίνουν μια ωραία σκιά. Βασικά, δεν το χρειάζεστε πολύ εδώ, γιατί το πρόβλημα με τη Βαλτική δεν είναι ο ήλιος αλλά ο άνεμος. Οι ιθαγενείς δεν φέρνουν ομπρέλες στην παραλία, αλλά ανεμοθώρακες που χτίζουν στο Učka για να μην φυσούν πάνω τους. Απλώς διαφορετική ηθική. Παίξαμε βόλεϊ στην παραλία, όλοι παίζουν εδώ. Μας πλησίασαν επίσης οι Ουκρανοί, που ήταν εδώ, ή δεν θα παίξουμε μαζί τους. Μεθυσμένος ως Ρώσος, αλλά αστείος ...  Κοιμηθήκαμε στο δάσος.

Περνάμε το πρωί στην παραλία και στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς την Τριάδα του Γκντανς-Σόποτ-Γκδίνα. Περπατούσαμε ακόμη στο δάσος και ρίχναμε μια ματιά στα απομεινάρια αμυντικών καταφυγίων, τα οποία θα βρείτε παντού στην ακτή. Η πόλη του Σόποτ είναι βασικά η Βαλτική Μακάρσκα. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι και η μεγαλύτερη ξύλινη προβλήτα. Ένα ταχύπλοο ξεκινά επίσης από την προβλήτα, το οποίο θα σας ταξιδέψει ακριβώς όπως ένα τρενάκι. Ο Leonard και εγώ περάσαμε υπέροχα για 15 € μαζί. Τα κορίτσια έμειναν στην ξηρά. Η πόλη Gdina μου δίνει μια πολύ χαοτική εντύπωση. Σύγχρονοι ουρανοξύστες με σοσιαλιστικές πολυκατοικίες αναμειγνύονται εδώ, ένα νεότερο πολεμικό πλοίο βρίσκεται δίπλα σε ένα παλαιότερο ιστιοφόρο και το λιμάνι έχει ισχυρό βιομηχανικό αποτέλεσμα. Λοιπόν, σε αυτή την πόλη, τα παιδιά διασκέδασαν καλύτερα κάνοντας ηλίθια μπροστά σε ένα λούνα παρκ με καρουζέλ. Έπρεπε να φύγουμε από εδώ και να βρούμε ένα μέρος για να κοιμηθούμε. Επέλεξα την πόλη της Ρέβα. Στον χάρτη ήταν η άκρη της παραλίας που έτρεχε στη θάλασσα. Το μέρος είναι ωραίο, υπάρχουν μόνο άνθρωποι εδώ, οπότε το μετατρέψαμε στην πόλη Mechelinka Το Βρήκαμε ένα πάρκινγκ όπου τέσσερις Campervans στέκονταν δίπλα στην παραλία. Στην Πολωνία, υπάρχει τουαλέτα σε σχεδόν κάθε χώρο στάθμευσης και πληρώνετε μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τα παιδιά έπαιξαν στο παιδικό πάρκο το βράδυ και ο Λέοναρντ γνώρισε ένα αγόρι από το διπλανό διαμέρισμα.

Μετά από ένα σύντομο μπάνιο, ξεκινήσαμε για τους αμμόλοφους κοντά στην πόλη Leba. Το ταξίδι είναι άψυχο και διάρκειας περίπου 1,5 ώρας, το οποίο τελειώσαμε με έναν εντελώς αντιπαραδοσιακό τρόπο με κολώνες μπροστά από το πάρκινγκ, που οδηγούσαν στους αμμόλοφους. Πρέπει να παραδεχτώ ότι ακόμη και μια τέτοια επίθεση αυτοκινήτων όπως εδώ, οι Πολωνοί μπορούν να χειριστούν και η οργάνωση του χώρου στάθμευσης διαχειρίζεται. Τέλος πάντων, πρέπει να συνηθίσετε τις στήλες. Θα πληρώσετε μερικές κορώνες για να μπείτε στο εθνικό πάρκο, αλλά αν δεν θέλετε να περπατήσετε τρία χιλιόμετρα με την Ελίζαμπεθ στους ώμους σας, θα πληρώσετε επιπλέον για το ηλεκτρικό λεωφορείο. Μια δυσάρεστη έκπληξη ήταν όταν το λεωφορείο μας ξεφόρτωσε και άλλα δύο χιλιόμετρα μπροστά μας. Ο περίπατος είναι ευχάριστος, αλλά σίγουρα θα προτιμούσα να πάω με ποδήλατο. Το ηλεκτρικό σκούτερ που είχαμε στο αυτοκίνητο δεν επιτρέπεται εδώ. Αυτό το αξιοθέατο είναι ένα από τα πιο μαζικά, αλλά αξίζει τον κόπο έτσι κι αλλιώς. Προτείνω να έρθετε στον μύθο αργότερα το απόγευμα, υπάρχουν λιγότεροι άνθρωποι Το Ο αμμόλοφος είναι τεράστιος και εκτείνεται μέχρι τη θάλασσα. Τα παιδιά σέρνονται σε αυτό το μεγάλο σκάμμα. Μετά τη μανία, μετακομίζουμε στην πόλη Leba και βρίσκουμε χώρο στάθμευσης με τουαλέτα, όπου μπορείτε να σταθμεύσετε 24 ώρες για 35 ζλότι. Το Το βράδυ είχαμε ένα φανταστικό gofri στη λευκή αμμουδιά και περπατήσαμε για λίγο σε μια πόλη γεμάτη κόσμο, γιατί μας έδιωξε η βροχή, που κράτησε όλη τη νύχτα.

Το πρωί η βροχή δεν μας άφησε να πάμε στην παραλία, άφησα το εισιτήριο για το τέλος στάθμευσης που πληρώθηκε μέχρι τις 18.00 το απόγευμα στον οικοδεσπότη, οπότε ξεκινήσαμε προς τη χερσόνησο Hel. Στο δρόμο εδώ παρατήρησα ένα αγρόκτημα και σταματήσαμε σε αυτό. Περάσαμε πολύ ευχάριστες τρεις ώρες εδώ. Όλη η ψυχαγωγία για παιδιά πολύ κομψά χτισμένη σε στυλ αγρόκτημα. Εάν είστε εδώ, το συνιστώ ανεπιφύλακτα για οικογένειες με παιδιά. Το να χαθείτε σε έναν λαβύρινθο καλαμποκιού ή να παίξετε μίνι γκολφ με μπάλες ποδοσφαίρου είναι απλά διασκεδαστικό Το Μπροστά στη χερσόνησο Hel υπάρχει ένας κυκλικός κόμβος, όπου πρέπει να οπλιστείτε με υπομονή. Υπάρχει μόνο ένα μονοπάτι, ένας σιδηρόδρομος και ένας ποδηλατόδρομος, σε ολόκληρη τη χερσόνησο. Σίγουρα προτείνω οτιδήποτε άλλο εκτός από ταξίδι με αυτοκίνητο. Στο τέλος φτάσαμε στην πόλη Χελ, η οποία δεν μας ενέπνευσε. Περάσαμε λίγο καιρό σε μια ερημική παραλία χωρίς άνεμο, στην απέναντι πλευρά της χερσονήσου, αντίθετα, φυσάει βάναυσα και είναι ένας παράδεισος για kiters και surfers. Ο δρόμος της επιστροφής είναι κόλαση όπως υποδηλώνει το όνομα της χερσονήσου. Περπατήσαμε 12 χιλιόμετρα για τρεις ώρες. UUUUF Το Το βράδυ φτάνουμε επιτέλους στο διάσημο μέρος μας στο δάσος.

Μισή μέρα στην παραλία και μετακόμιση στο στρατόπεδο 69 OrlinekΤο Περάσαμε δύο νύχτες εδώ και μπορώ μόνο να συστήσω το στρατόπεδο. Καθαρό, πολύ σκιά κάτω από τα δέντρα και πολλές δραστηριότητες για παιδιά. Η βραδινή ηρεμία ήρθε στις 22:00 σαν κύμα κλαδιού, που δεν έχω ξαναζήσει. Κυρίως είναι ακόμα κάποιες φωνές το πρωί. Όλα για 17 € για όλα ανά διανυκτέρευση. Η παραλία είναι πέντε λεπτά και κατά μήκος του δρόμου και πάλι εξαιρετικές βάφλες και παγωτό για μερικά ευρώ. Στην παραλία, γνωρίσαμε τον Tomáš και τον γιο του μέσω βόλεϊ. Ταν στο ίδιο στρατόπεδο και το βράδυ ήρθαν στο αυτοκίνητό μας για μερικά ποτήρια μας και το κονιάκ τους. Ο αγώνας αυτός έληξε ισόπαλος.

Μετά από δύο νύχτες κατευθυνθήκαμε σπίτι. Είχαμε προγραμματίσει άλλες δύο στάσεις. Τα πρώτα ήταν κανάλια πλοήγησης και ένα μοναδικό σύστημα για την υπέρβαση των διαφορών ύψους χρησιμοποιώντας τρένα στα οποία μπορούν να κινούνται τα πλοία. Τεχνικά τέλεια λύση. Πριν από μερικά χρόνια πλέαμε στο κανάλι Baťa και ξέρω πώς λειτουργούν οι κλειδαριές, αλλά αυτό το σύστημα είναι ακόμη πιο εξελιγμένο. Η επόμενη στάση ήταν το μεγαλύτερο κάστρο από τούβλα στο Malbork. Το κοιτάξαμε μόνο από πάνω γιατί μας πίεζε ο χρόνος. Έπρεπε να υπολογίσω με τις στήλες. Το ταξίδι των 750 χιλιομέτρων προς τη Σλοβακία διήρκεσε 11 ώρες, παρόλο που παρέκαμψα μερικές από τις κολώνες στους παράδρομους. Κοιμηθήκαμε στο Νάμεστοβο επειδή ήμουν κουρασμένος. Επιπλέον, υποσχέθηκα στον Leonard μια επίσκεψη στο Kinderland. Είναι ένας φανταστικός παιδικός παράδεισος με όλα όσα μπορείτε να φανταστείτε, από τραμπολίνα, αναρρίχηση σε τοίχους, αναρρίχηση καρέ, κινηματογράφο 5D και μπόουλινγκ μέχρι υπέροχο φαγητό. Φυσικά, περάσαμε τρεις ώρες εδώ σε τιμές Τσεχο-Σλοβακίας ...

Κατά τη γνώμη μας, το ταξίδι ήταν μικρότερο, αλλά σχετικά θρεπτικό. Η Πολωνία δεν μας απογοήτευσε και σίγουρα μπορώ μόνο να το συστήσω, ακόμη και σε σχέση με τις προηγούμενες εμπειρίες μας, τις οποίες έχουμε ήδη επιβιώσει εδώ στο παρελθόν.

Περισσότερα άρθρα και ταξιδιωτικά της Νόρας εδώ