Bojnice is een van de meest populaire badplaatsen in Slowakije. Ze bieden een aangename vakantie bij gunstig of ongunstig weer, want er zijn hier veel bezienswaardigheden: kasteel Bojnický, DIERENTUIN, Provostská skyňa, Banský openluchtmuseum - excursie in de ondergrond van de kolenmijn, AQUILLA valkerijgebied en historische schermgroep BOJNÍK, groot thermaal zwembad Čajka, geneeskrachtige baden met het hele jaar door binnen en buiten thermale baden, natuurlijke waterreservoirs in Nitrianske Rudne en Kanianke. Het terrein bij het recreatiecentrum is geschikt voor wandelen, paddenstoelen zoeken, wandelen en fietsen. De MITANI Equestrian Club ligt op ongeveer 15 minuten lopen. In de buurt, ongeveer 200 meter, is er een Slowaaks restaurant met een uitstekende keuken, en 800 meter verder is de berghut Vígľaš, waar u Slowaakse specialiteiten kunt proeven.
Tsjechisch:
Bojnice is een van de meest populaire badplaatsen in Slowakije. Ze bieden een aangename vakantie bij gunstig of ongunstig weer, want er zijn hier veel bezienswaardigheden: kasteel Bojnický, DIERENTUIN, Provostská jeskyně, Mijnbouw openluchtmuseum - excursie in de ondergrond van de kolenmijn, gebied van valkeniers AQUILLA en groep van historische omheiningen BOJNÍK, groot thermaal zwembad Čajka, geneeskrachtige baden met thermale baden binnen en buiten die het hele jaar door geopend zijn, natuurlijke waterreservoirs in Nitrianske Rudno en Kanianka. Het terrein bij het recreatiecentrum is geschikt voor wandelen, paddenstoelen zoeken, wandelen en fietsen. De Mitan Equestrian Club ligt op ongeveer 15 minuten lopen. In de buurt, ongeveer 200 meter, is er een Slowaaks restaurant met een uitstekende keuken, en 800 meter verder is de berghut Vígľaš, waar u Slowaakse specialiteiten kunt proeven.
Bojnice-kasteel/Bojnice-kasteel:
De eerste schriftelijke rapporten over het kasteel, of heuvelforten, dateren uit de 12e eeuw. Het was zeker een stenen kasteel. De eerste bekende eigenaren waren de zonen van groothertog Kazimír uit de familie Hont-Poznan, die zich aansloten bij Matúš Čák Trenčanský. Het kasteel werd meteen zijn eigendom. Na zijn dood werd het koninklijk bezit en wisselde het als zodanig verschillende keren van eigenaar. Hij behoorde tot de belangrijke feodale heren van de gotiek en de renaissance; eerst aan de familie Gileth, aan Ladislav van Opole, aan de heren van Jelšava, en ten slotte aan de familie Noffry, die het kasteel uitbreidde en versterkte. Na het uitsterven van hun familie kwam het in handen van Jan Korvín en daarna in handen van de familie Zápolský, die het vanaf het einde van de 15e eeuw tot 1526 bezat. Het kasteel kwam in het bezit van de familie Thurzo, van wie František Thurzo aanzienlijk uitbreidde. en versterkte het kasteel.
Het huidige uiterlijk van het kasteel werd het meest beïnvloed door de Pállfys, die het voortdurend bezaten van 1643 tot de oprichting van Tsjechoslowakije, toen Tomáš Baťa het kasteel kocht. De laatste eigenaar, Ján Pálffy, herbouwde het kasteel tussen 1889 en 1910, maar hij maakte het einde van de wederopbouw niet mee, want hij stierf in Wenen op 2 juli 1908. Tijdens zijn leven concentreerde hij zich ook op het verzamelen - hij gekochte objecten aangeboden op Europese veilingen. Hij liet een zeldzaam ensemble na van een kasteelcomplex met een gewijzigd silhouet, een architectonisch ensemble geïntegreerd in de omringende natuur met een rijke collectie kunsthistorische objecten.
Na het einde van de Tweede Wereldoorlog in 1945 werd het kasteel van Bojnický genationaliseerd. Vijf jaar later, op 9 mei 1950, brandde het kasteel af. De gevolgen van de brand werden op kosten van de staat geëlimineerd en ook het kasteel werd volledig gerestaureerd. Tegelijkertijd werd besloten om hier een museum te vestigen. Zo ging slechts 42 jaar na de dood van Ján Pálffy zijn wens in vervulling dat het kasteel open zou zijn voor het publiek. In de jaren XNUMX werd de Bojnická-grot ontdekt onder het kasteel, dat deel uitmaakt van de rondleiding.
Dierentuin van Bojnicka:
Opgericht: in 1955
Oppervlakte: 41 ha
Expositiegedeelte: 20 ha
Aantal soorten in Europese fokprogramma's (EEP): 26
Aantal soorten in de Europese stamboeken (ESB): 32
Specialisatie: ZOO Bojnice behoort tot zoölogische tuinen van een algemeen type, d.w.z. zonder specifieke specialisatie. Vroeger werd er meer aandacht besteed aan de lynx, hardlopers en berggeiten. Tegenwoordig proberen ze zich geleidelijk te concentreren op zeldzame en bedreigde diersoorten.
De belangrijkste landbouwdiersoorten van dit moment: blauwe monitorhagedis (Varanus macraei), Cubaanse boa constrictor (Epicrates angulifer), Sanzinia madagascariensis (Sanzinia madagascariensis), roggenschildpad (Astrochelys radiata), Fijische leguaan (Brachylophus fasciatus), gele Aratinga (Aratinga guarouba), neushoornvogel zwart-wit (Byccanistes subcylindricus), witnekkraanvogel (Grus vipio), grote vaas (Coracopsis-vaas), halsbandamazone (Deroptyus accipitrinus), Edwardsfazant (Lophura edwardsii), Siamese fazant (Lophura diardi) , rode ibis (Eudocimus ruber), witspiegel Amazone (Amazonetta brasiliensis), Bernier's eend (Anas Bernier), zeearend (haliaetus pelagicus), zeearend (haliaetus albicilla), condor (Gier gryphus), 3 soorten kroon duif (Goura sp.), Perzische luipaard (Panthera pardus saxicolor), Hartmann's zebra (Equus zebra hartmannae), kraaienantilope (Hippotragus niger), Zuid-Afrikaanse struisvogel (Oryx Gazella), Kirk's dikdik (Madoqua kirkii), oostelijke kiang (Equus kiang holdereri), bergbongo (Boocercus euryceros Isaac), grote koedoe (Tragelaphus strepsiceros), Borneose orang-oetan (Pongo pygmaeus), roodbonte maki (Varecia variegata rubra), zwarte gibbon (Hylobates concolor), mantelguereza (Colobus guereza), Roloway's kat (Cercopithecus diana roloway), Afrikaanse olifant (Loxodonta africana), Dybowski's sikaherten (Cervus nippon dybowskii), Indische leeuw (Panthera leo persica), Mesopotamische damherten (Dama mesopotamica), edelherten (Cervus albirostris) en gouden takina (Budorcas taxicolor Bedford).
De zeldzaamste diersoort en waarom: 1. Roloway's kat (Cercopithecus diana roloway) - er worden slechts 32 individuen gehouden in tien dierentuinen in de wereld (eigenlijk in Europa)! Niemand kent het aantal in het wild, maar waarschijnlijk zijn het er maar een paar honderd. Het behoort tot de 25 meest ernstig bedreigde primaten ter wereld! 2. bergbongo (Boocercus euryceros Isaac) - de populatie in de dierentuin bloeit, er zijn er ongeveer 500, misschien leven de laatste 50 wilde individuen van deze ondersoort van bongo-antilopen in hun thuisland. 3. gouden takina (Budorcas taxicolor Bedford) - hoewel het vaker voorkomt in Chinese dierentuinen, wordt het alleen gevonden in 4 Europese dierentuinen (slechts 19 vrouwtjes) in de dierentuinen van de wereld, afgezien van de twee Japanse dierentuinen. Er leven ongeveer 5 individuen in het wild.
De dierentuin heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het behoud en onderzoek van de genenpool van zeldzame soorten: herintroductie van struisvogellynx in Tsjechië en Frankrijk, toename van de populatie witte ooievaars in de regio, de afgelopen jaren deelname aan de project voor de herintroductie van langstaartuilen in het Šumava Nationaal Park, waardoor de lokale populatie van de groenpoothen en verbrande flambés wordt versterkt; Ostrovida lynxonderzoek in het Lynx-project en het nieuwste project voor immobilisatie van gemzen in de Tatra-berg. Sinds 2007 is het de eerste Slowaakse dierentuin die rechtstreeks een in situ-project ter wereld ondersteunt - met name West-Afrikaanse primaten in Ghana en Ivoorkust binnen de WAPCA-vereniging.
De belangrijkste kweekprestaties in de geschiedenis: 133 gele anaconda's (Eunectes notaeus), 10 koningspythons (Python regius), 243 bruine emoes (Dromiceius novaehollandiae), 67 pampa's (Rhea americana), 8 roze pelikanen (Pelecanus onocrotalus), 19 rood- gefactureerde schoonheden ( Urocissa erythrorhyncha), 10 steppenarenden (Aquila rapax nipalensis), 18 blauwgele ara's (Ara ararauna), 18 groenvleugelara's (Ara chloroptera), 2 roodsnavelcariama's (Cariama cristata), 4 Chileense flamingo's (Phoenicopterus chilensis), 3 karetschildpadden (Crossoptilon mantchuricum), 67 lynxen (Lynx lynx), 3 Sumatraanse tijgers (Panthera Tigris sumatrae), 9 Perzische luipaarden (Panthera pardus saxicolor), 1 Manuli (Otocolobus Manuli), 11 Kulan (Equus hemionus Kulan), 2 Kiang (Equus kiang) , 4 Przewalski's paarden (Equus przewalskii), 41 Chapman's zebra's (Equus burchelli Chapman), 8 Hartmann's zebra's (Equus zebra hartmannae), 10 bongo antilopen (Boocercus euryceros), 20 grote koedoes (Tragelaphus strepsiceros), 1 arctisch rendier (Rangifer tarandus). Cretica), 1 Borneose orang-oetan (Pongo pygmaeus), 5 rode vari lemuur (Varecia rubra), 9 mantelguereza (Colobus guereza), 57 goudkopgibbon (Nomascus gabriellae) , 18 dwergzijdeaapje (Cebuella pygmaea niveiventris)
Nitrianske Rudno
Het dorp Nitrianske Rudno ligt in de schilderachtige vallei van het stroomgebied van de Nitric op een hoogte van 315 meter. Het wordt omgeven door een prachtig natuurlijk panorama, dat wordt gevormd door het Strážovské-gebergte van de Nitrické vrchů aan de westkant en het Magury-gebergte in het noordoosten, eindigend met de indrukwekkende Strážov-heuvel. De sprookjesachtige achtergrond van het dorp is de compositie van het "silhouet van de slapende monnik" gecreëerd uit het Rokos-gebergte (Malý Rokos 950m en Velký Rokos 1010m). Het gebied onder Rokos werd uitgeroepen tot beschermd natuurgebied.
Het oudste geschreven verslag over het dorp stamt uit 1275. De naam verraadt dat Nitrianske Rudno is ontstaan uit een mijnbouwnederzetting. In 1348 verscheen hij onder de naam Rudno. Oorspronkelijk behoorde het dorp toe aan de feodale familie Diviackov, in de 16e eeuw aan de familie Ujfalušio en later, helaas zonder specifieke periode, aan de familie Rudnay. De lokale bevolking was arm en hield zich voornamelijk bezig met landbouw, wat ook blijkt uit een deel van het gemeentewapen. De Rudnays bezaten ook het dorp Kršťanová Ves, dat sinds 1924 deel uitmaakt van Liberecký Rudno met één kadastraal grondgebied. In 1883 werd in Nitrianska Rudno de Staatsfruitkwekerij opgericht, waarvan dr. Eugen Sporzon, lid van het Hongaarse parlement. In 1903 verhuisden ze de kwekerij naar Prievidza en het werd de basis voor het fruitonderzoeksinstituut in Bojnice.
Het dominante kenmerk van het dorp is de rooms-katholieke kerk, die in 1804-1816 werd gebouwd op de plaats van een door brand verwoeste houten kerk. De kerk werd in 1991 gewijd aan St. Andrej-Svorad en Benedikt. De ellende van armoede en de daarmee samenhangende ziekten werden verlicht door een prominente patriot, vermaard genezer en pastoor František Madva, die in 1822 werd aangesteld als administrateur en vanaf 1825 priester werd in de parochie in Nitrianske Rudno. De inwoner van Skalice wijdde zich aan botanie, het verzamelen en onderzoeken van geneeskrachtige planten, systematische studie van gespecialiseerde medische literatuur, en met zijn geneeswijzen werd hij een veelgevraagde volksgenezer, niet alleen thuis, maar in heel Midden-, Zuid- en Oost-Europa. Bezoekers van het dorp worden aan Fraňa Madva herinnerd door een monument dat hij in 1925 op het kerkterrein had opgericht door de tak van Matice slovenské, en het kerkkoor in Nitrianske Rudno, dat het dorp in Slowakije en in het buitenland vertegenwoordigt, draagt ook zijn naam. Tegenwoordig heeft het dorp Nitrianske Rudno 1985 inwoners.
Het dorp is de zetel van de burgerlijke stand voor 7 gemeenten. Het driepuntsgezondheidscentrum met een apotheek en acht artsen bedient het verzorgingsgebied van Čavoj tot Diviacka Nova Ves - dat is voor 11 gemeenten. In 2006 hebben we een Pensioners' Club opgericht, waar senioren elkaar ontmoeten tijdens gezamenlijke evenementen. De basisschool in Nitrianske Rudno is gebouwd in 1961. Tegenwoordig is het een modern gebouw met computerlokalen en een internetnetwerk voor bijna 500 leerlingen. In 1986 is bij de basisschool een gymzaal gebouwd. Ongeveer 70 kinderen gaan naar de kleuterschool met drie klassen. Diensten aan bewoners worden geleverd door particuliere bedrijven die gevestigd zijn en zaken doen op het grondgebied van de gemeente. De gemeente Nitrianske Rudno is betrokken bij het opzetten van projecten in het kader van het trekken van financiële middelen uit Europese fondsen. Op basis van de gepresenteerde projecten verwierf de gemeente fondsen en voerde de liquidatie van de milieubelasting - een afvalstortplaats - door. In 2008 hebben we fondsen geworven en de reconstructie van de warmwaterverwarmingstechnologie uitgevoerd met behulp van een warmtepomp en zonnecollectoren in de autocamping en voor de aanleg van een educatief parcours bij het Nitrianske Rudno Reservoir. In 2007-2008 hebben we een sierpark aangelegd in het centrum van het dorp, waar bewoners en bezoekers van ons dorp kunnen uitrusten op bankjes bij de fontein.
Strážov Hills ze zijn niet erg bekend in ons land, ook al liggen ze net achter de Váh-vallei tegenover onze Witte Karpaten. Een prachtige vergeten streek. Het is alleen jammer dat ze geen volledige bergkam hebben - scherpe kalkstenen kliffen, heuvels en heuvels zijn hier verspreid alsof er geen ijs en opslag is, en er is geen tekort aan grote hoogten. Het is vanaf de Strážovské vrchy dat een zeer ongebruikelijk en weids uitzicht op bijna alle Oost-Moravische bergen wordt onthuld. De hoogste top is Strážov (1213 m), maar de mooiste, meest bezochte en bekendste is ongetwijfeld Vápeč (956 m).
De eerste reis - het dorp Čičmany
Čičmany is het hoogste dorp in het district Žilina (655 m) met oude en unieke architectuur - met geschilderde houten huizen. De ornamentele decoratie van de huizen vindt zijn oorsprong in de functionele bescherming van hout met kalkcoating en de motieven zijn geïnspireerd op de ornamenten van lokaal borduurwerk. Ook is er een museum in het zogenaamde Raden- en Gregorhuis.
 |
| Čičmany |
Tweede reis - Strážov
Zliechov, Strážov (1213 m) en terug, totaal ca. 8,5 km, 2:10 uur omhoog + 1:30 uur omlaag
Er zijn twee hoofdroutes naar Strážov - het rode bord van Čičman leidt over de top en gaat verder naar Zliechov. En aangezien ik terug naar de auto moet, moet ik een helft kiezen. Uiteindelijk kies ik voor de klim vanuit Zliechov - een kortere maar eindeloos steile klim omhoog. Onderweg passeer ik twee putten en ik kom nog geen voet tegen. Ik kijk liever niet rond, wat als ik een beer spot :-(( , maar gelukkig schrik ik alleen van een kudde herten. de benadering van Čičman wordt meer gebruikt.
Ik sta boven de afgrond bij het kruis op de top en geniet van de bijna luchtfoto van het dorp Zliechov dat zich beneden uitstrekt. Het is jammer, het zicht is niet bepaald ideaal en de hoogste toppen van de Moravisch-Silezische Beskydy achter de muren van Javorník zijn eerder geraden dan echt herkend - de slanke Lysá hora, de uitgestrekte spar en de vlakke Radhošť. Hostýnské vrchy doemt op in de kloof tussen Javorníky en de Witte Karpaten. En het uitzicht op de Slowaakse bergen - Velký Manín, Súlovské skály, Malá en Velká fatra, Považský Inovec en zelfs Babí hora, ver ten noorden van Orava, zal niet teleurstellen.
 |
| bovenop Strážov |
Onderweg naar beneden blijf ik me afvragen. Een mensenmenigte ter grootte van ongeveer twee bussen klimt naar me toe en een van de deelnemers sleept een tafel mee! Mijn angst voor beren lijkt me nu belachelijk.
Reis drie - Vápeč
Hut Homolka (780 m), Vápeč (956 m) en terug, totaal ca. 10,5 km, 1:20 uur omhoog + 1:10 uur omlaag
Hoewel de top van Vápeče is verbonden met Strážov door een rood toeristisch bord, duurt de route ongeveer 6 uur, afwisselend omhoog en omlaag. Dus ik ga met de auto - naar de parkeerplaats bij het Homôlka-huisje bij het dorp Valaská Belá. Als ik naar het display van mijn gps kijk, lijkt me dat de makkelijkste uitweg.
Maar het is niet helemaal waar, de beklimming van Horná Poruba zou voornamelijk bergop zijn, maar hier gaat het voetpad langs de bergkam tussen Homolka en Vápeč afwisselend omhoog en omlaag om te eindigen met een laatste steile klim naar de top, dus ik heb veel meer geklommen dan de hoogtewinst. De regenbui op die bergkam gaf me niet bepaald een goed gevoel, maar gelukkig was het heel ver weg en was de typische zomerse bui van korte duur.
