Na een kleine excursie naar geschiedenis op Kratochvíle Chateau, we gingen naar de uitlopers van Šumava voor de oversteek naar Lipno berg Kleť. Op het hoogtepunt was ons doel aan de ene kant Josef's toren, de eerste stenen uitkijktoren gebouwd op het grondgebied van Bohemen, zoals vermeld in de materialen die beschikbaar zijn op internet, het tweede observatorium, dat werd gebouwd in de jaren zestig van de vorige eeuw. , besloten we op een wandeltocht. We kozen het treinstation in Český Krumlov als vertrekpunt voor onze reis. Het was mooi weer, dus voorzien van goede schoenen, comfortabele kleding en rugzakken, waaraan niets goeds voor het gebit ontbrak en vooral veel drinken. Drinken is belangrijk en stelde me niet teleur tijdens zomervakanties roestvrijstalen fles, dat zeer goede thermische isolatie-eigenschappen heeft, zowel voor warme als koude dranken, wat voor mij belangrijk was vanwege het zomerseizoen.
Het moet gezegd worden dat voor de niet erg ervaren toeristen, die wij waren, deze reis best een uitdaging was. De meesten van jullie hebben ons misschien uitgelachen, maar we waren best trots op onszelf toen we het observatorium bereikten na de klim die we hadden beklommen. En hoewel niemand van ons een professional is, zelfs geen amateurastronoom, hebben we er een rondleiding door gemaakt. We hadden geen idee wat ons daar te wachten stond, dus misschien waren we nog meer geïnteresseerd. Helaas moet ik zeggen dat de verwachtingen waarmee we gingen, groter waren dan wat we werkelijk zagen. Naast verschillende afbeeldingen van sterren, kometen, planeten en andere hemellichamen zagen we een grote telescoop, die we niet konden zien. Waarom ook, toen het witte dag was.
Een van de weinige dingen die ons (en niet alleen wij) fascineerde, was de vreemde jongedame-gids en haar nog vreemdere kleren. Ze droeg iets dat leek op een volledig uitgeworpen kostuum. Ook ging de allereerste vraag, nadat de jongedame ons vroeg of we ergens in geïnteresseerd waren, van een oudere dame naar haar kleren. Hoewel ik een foto heb, publiceer ik die liever zonder gezicht;)… De jonge dame was behoorlijk assertief en wilde niet veel plezier hebben over dit onderwerp. Het deed me eigenlijk aan een marsmannetje denken, wat heel kenmerkend was voor de plek waar we waren.
Uiteindelijk was ik blij toen we het observatorium verlieten en naar de uitkijktoren gingen. We verfrisden ons op de bank eronder en begonnen de trap op te lopen. En ik moet zeggen dat het uitzicht op de omgeving het waard was. En zelfs in mijn geval, want hoewel ik hoogtevrees heb, kan ik gemakkelijk naar de omgeving kijken als ik het metselwerk voor me heb, wat voor mij een soort zekerheid is. Aan de ene kant Šumava, een uitzicht op Lipno en de verre omgeving, die de kerncentrale Temelín enigszins verstoorde, wat ondenkbaar was. Maar ik overleefde het ook.
Nadat we ten onder gingen, hadden we nog een dilemma. Ga te voet terug naar Krumlov, of neem de kabelbaan naar beneden en keer terug met de bus vanuit Krasetín? Nou, wat zou je zeggen? De tweede variant won. Dit ondanks het feit dat ik hoogtevrees heb, zoals ik al zei, en de rit met de kabelbaan is niet ideaal voor mij, laat staan als de kabelbaan een eenzitter is. Gedurende de hele reis hield ik me als een teek vast achter een ijzeren staaf voor me, en er was geen sprake van een foto van mezelf te maken. Ik denk dat als ik mijn mobiele telefoon oppakte, ik er meteen afscheid van zou kunnen nemen, want hij zou zeker uit mijn trillende handen vallen. Maar ik kan er niets aan doen ...
Dus ik was heel blij toen ik de stoeltjeslift verliet. Daarna bleef het tot minder dan een kilometer zijn om te stoppen, een half uur wachten voor de bus (gelukkig ging heel vroeg en we hoefden niet te gaan naar Holubov om te trainen) en dan nog een half uur was genoeg en we waren terug in de stad.
Reacties
Reactie toevoegen