Een reis naar Roemenië vanuit het oogpunt van een hond

Ik spitste ongeduldig mijn oren, er gebeurde iets. De dame vloog voor de vierde keer door de keuken om de vreemd uitziende rugzak bij te vullen. Hij was bijna net zo groot als zij, en waarschijnlijk ook zwaar, want ze gebruikte een paar onaardige woorden toen ze hem naar de deur probeerde te krijgen. De heer was waarschijnlijk op dezelfde manier. Ik hoorde zelfs een paar van die uitdrukkingen bij mijn naam, daarom besloot ik alleen naar haar te kijken, ze steekt tenminste haar benen op elke keer dat ze over me heen moet springen. Volledig artikel >> Bessi met de trein naar Roemenië