Met de caravan in Slowakije - Over de Tatra naar de Donau

De Covid-gekte gaat voor het tweede jaar met succes door en naar mijn mening kennen zelfs degenen die het uitvinden de maatregelen niet. Waarschijnlijk het doel :)). Na de ervaring van vorig jaar, toen we zonder problemen de hele Balkan toerden, weet ik dat we in vrede aan zee zouden zijn, maar het circus na terugkeer in Slowakije is het niet waard. De zin van de maatregel en de mogelijkheid om de situatie te voorspellen is nul, dus voor ons volgt daaruit dat we Slowakije blijven leren kennen en voortbouwen op eerdere reizen door Oost-, Midden- en West-Slowakije. Deze keer kozen we voor de regio's Turiec, Horní en Dolní Nitru.

We vertrokken op vrijdag na het werk en de eerste stop was een verlaten treintunnel bij het dorp Kraľovany. Ik loop hier minstens één keer per week rond, ongeveer de helft van de Slowaken die elk weekend de bevolking terugtrekken. Het is gelegen tussen Kraľovany en een bocht met rustpunten voor Šútovo. De ingang ervan is begroeid met bomen en het ziet er een beetje eng uit. We gingen maar een paar meter naar binnen en Leonard was nog steeds bang, dus we bleven ons uitrekken. Onderweg stopten we bij een meer waar soldaten trainen, maar nu zaten hier veel vissers. Bij Strečno hebben we het compus verplaatst naar de andere kant van de Váh. Op de heuvel staat het restaurant Nezbudská Lúčka Panorama, waar ze het al jaren bouwen en uitbreiden . We waren hier voor de eerste keer toen we door Rajce dwaalden. Ik zal dat op een dag schrijven . Er is momenteel een nieuw entertainment voor kinderen. Ze heeft een sprookjesbos, waar verschillende personages uit bekende sprookjes mooi zijn verwerkt in het terrein van de heuvel. De hele wandeling duurt ongeveer een half uur en kan worden aangevuld met een kinderwagen. We zijn er al aan gewend dat elke attractie in Slowakije evenveel kost als in Duitsland. De kinderen vonden het in ieder geval leuk, ook al schrok Elizabeth toen ze krokodillen gingen zingen . Niet ver hiervandaan ligt het Asfaltmeer, dat op deze plaatsen is ontstaan ​​door asfaltwinning, waarvan de overblijfselen te zien zijn op de rotsen waarop in de warme maanden nog steeds asfalt in het meer stroomt. Zwemmen wordt afgeraden vanwege onderstroom. We hielden echt van de plaats, dus brachten we hier de nacht door. De zonsondergang was hier prachtig en mijn moeder moest meteen foto's maken. Foto's zijn niet publiceerbaar..

De ochtend was warm, dus de keuze was duidelijk. Zwembad in Vrútky . Het is een plek waar de tijd en gelukkig de prijzen stopten. Het enige wat de kinderen hier misten waren glijbanen, maar verder hebben we hier de hele dag doorgebracht. In de middag zijn we verhuisd naar Belianská dolina. We wilden de waterval gaan zien, maar midden in de vallei is er een toegangsverbod en we wilden niet de hele dag 8 km in de zon lopen in de zon. We gingen slapen onder de dam van de Belianská beek, waar het aangenaam koel was.

In de ochtend gingen we in de richting van de Gader Valley. Onderweg stopten we bij de uitkijktoren op Brotnice vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op de omgeving. Niet ver hiervandaan loopt de weg naar de ruïnes van het kasteel Blatnica. Deze ruïne wordt, net als andere in Slowakije, gereconstrueerd, maar er is nog niet veel te zien. Het uitzicht op de Gader-vallei is interessant. Na aankomst in Blatnice, waar de ingang van de vallei ligt, begon het te miezeren. We hebben een elektrische scooter bij ons, we huurden de andere bij een plaatselijke verhuurwinkel en vertrokken naar het einde van de vallei naar de Duivelspoort. Een asfaltweg leidt hierheen en ik hou zeker meer van dat wandelen dan met Elizabeth op mijn schouders . Op de terugweg werden we gegrepen door behoorlijk zware regen, dus we kwamen nat als een muis terug, maar de reis was leuk. Omdat het regende, besloten we om naar Bojnice te verhuizen. Onderweg stopten we bij het waterreservoir in Kanianka. Het was er lelijk en we vonden hier geen slaapplaats. Bij de bron naast het voetbalstadion in Bojnice hebben we het water bijgevuld en zijn we naar de Bojnice-spa gaan kijken. Toen we bij het bastion bij de bron aankwamen, werden we begroet door de bouwplaats van een nieuw hotel en het regende. De enige manier om te naaien was de Detk indoor speeltuin. We verbleven hier ongeveer twee uur en gingen op zoek naar een slaapplaats. In Bojnice zijn alle parkeerplaatsen betaald of is er een inrijverbod. We hebben eindelijk een plek gevonden aan de rivier. 'S Nachts werden we ingehaald door een brute storm met bliksem, dus ik heb niet veel geslapen.

Na het wakker worden overal modder en de Maco caravan zag eruit als een volbloed offroad na het verlaten van de rivier. Ik vind dit zo leuk.  De zon begon te schijnen en we gingen op weg naar het uitkijkpunt Seagull in the Clouds. Niemand was hier. We parkeerden op een betaalde parkeerplaats, in Slowakije zijn parkeerplaatsen de grootste business. Er is een leuk kinderpark rond het uitkijkpunt, waar de biscuitgebak uit zijn dak ging en ik ook naar het uitkijkpunt rende voor 10 € per persoon. Als je in Bojnice bent, is het kasteel of de dierentuin een verplichte rit. De dierentuin dus. We hebben een paar foto's gemaakt die nog niemand heeft en hebben koeienstallen gekocht bij de kraampjes bij de uitgang van de dierentuin. Ik vind dit zo leuk.  Het weer was nog steeds alle soorten, we besloten om het waterreservoir in Nitrianske Rudno te gaan bekijken. De weg hier was prachtig en de uitzichten geweldig. We zouden een slaapplaats vinden bij het stuwmeer en er is ook een kamp, ​​maar er waren overal veel vissers en we vonden het niet zo leuk. Oké, we gaan verder in de richting van Bojná. Onderweg ontdekte ik een afslag naar een stuwmeer in Carpenter. We liepen er omheen en aan het eind vonden we een ingenaaid kinderkamp. Rond het stuwmeer weer de visser zelf, maar we vonden een fijne slaapplek onder de dam en genoten op tijd van de terugkomst. Lokale kinderen speelden op de dijk, sprongen uit de sluizen in het water en reden op de Babety in de wei. Gewoon een wereld zonder verboden en daar hou ik zo van.

In de ochtend vulden we de watervoorraad van de plaatselijke bron weer aan. Volgens de huisvisser groeien de spieren van hem, al kan het ook zijn dat we meteen gaan poepen....  Geen van beide is gebeurd. In Tesáry wilden we het plaatselijke kasteel zien, maar het zat op slot ... voor ongeveer een paar jaar. We zijn verhuisd naar de ranch onder Babica, waar een restaurant en een dierentuin zijn, aan een prachtige onverharde weg rond de korenvelden. Leuke plek en activiteiten voor kinderen voor de hele dag. Het enige waar ik me aan stoorde waren de bans. Overal waar we keken. In Australië vind je het opschrift "loop op blote voeten op het gras, knuffel de bomen en hou van de natuur" bij ons vind je "strikt verbod, houd afstand, je staat onder de camera's". Wat toe te voegen, we hebben wat we verdienen. Niet ver van Bojná ligt de oude plaats van de Slavische cultuur, maar Elizabeth viel na de lunch in slaap. Dus lunch is niet veel en de prijs is hoog. Onderweg gingen we naar de Devil's Furnace, wat eigenlijk een doorlopende rots is, niet ver van de parkeerplaats. Ze hebben ook enkele geiten, biggen, herten en een restaurant. Na al het spel wilde ik een beetje cultuur, dus ging ik naar Oponice, waar een gerenoveerd klooster is met een prachtig park. Het doet momenteel dienst als hotel, maar er is een prachtige gerenoveerde bibliotheek met meer dan 10.000 boeken en de man die de uitleg geeft, zal op zeer interessante wijze de geschiedenis van het lokale landgoed en de omstandigheden waarin het ooit heeft geleefd uitleggen. Ik deed ook een "PCR"-test uit 1930. Het duurde niet eens 90 jaar en de geschiedenis herhaalt zich. Ik raad zeker aan om deze tour te doen. Mijn moeder was op dat moment ook op doorreis door Slowakije met haar zus en neefje. We kwamen met hen in contact en na het winkelen in Nitra kwamen we bij Paradise Beach aan de rivier de Váh. Als je erover nadenkt, het is een rivier die door mijn geboortestad stroomt, dan lijkt het op de zee. Geel fijn zand, warm water en het onze hebben hun eigen privéstrand gevonden . We namen een bad en besloten te overnachten ondanks de waarschuwing dat er een miljoen muggen waren. Hm. Om tien uur in de auto was het 29 graden in de auto en er werd buiten zo veel bloed afgenomen dat we moesten wegrennen en verhuizen naar de Bohatá grindgroeve in Hurban, waar het wat kouder was omdat het waaide en er waren geen muggen.

Na het ontwaken om ons heen weer vol vissers. Ik heb het gevoel dat tijdens de corona elke centimeter van de kust aan het water werd toegeëigend door een visser. Niemand heeft ons iets verteld, maar ik voel me een beetje ongemakkelijk in het gezelschap van stille dwazen. Misschien komt het omdat ik een duiker ben en vissen liever onder water zie dan aan een haak. Er is een bekend observatorium in Hurbanov waar we een rondleiding hebben gevolgd die me niets heeft opgeleverd. Er was ook een zus bij mijn moeder en ze vonden het leuk, dus ik ben waarschijnlijk niet de juiste maateenheid. Ik ben erg geïnteresseerd in het universum en ik lees en kijk er veel over. Het enige interessante voor mij was het vertellen over de geschiedenis. Nou, niets, ik had meer verwacht. We lunchten in de kerk aan de overkant, waar we heel goed aten tegen lage prijzen met vriendelijke service. Ik raad het zeker aan. Het oorspronkelijke plan veranderde een beetje door de regen in Prievidza en muggen bij Váh. Ik ging richting Dudince, waar we stopten bij het zwembad in Santovka. Heel leuk klein zwembad en kinderen hadden een kinderbadje alleen voor zichzelf. Er is ook een Turkse mini Pamukkale met kleine Kadans. We speelden ook pingpong op de tafel, die hier net is gebouwd met rackets en ballen. Wereldwonder, je betaalt niet en niemand steelt de raketten...  We sliepen op korte afstand van de speeltuin en de Santovka-bron, ooit een beroemd mineraalwater dat over de hele wereld werd verkocht.

De volgende dag was ik van plan om te stoppen bij de kerncentrale in Mochovce. Zo is er het Energoland Science Center, waar ze je laten zien hoe energie ontstaat en werkt. Ik ging ervan uit dat het zoiets zou zijn als Vidacentrum in Brno, waar we het erg leuk vonden. Helaas is het noodzakelijk om vooraf te reserveren bij Energoland en de eerste vrije datum was een week. De weg leidde naar Vartovka in Krupina. Het is een uitkijktoren die hier al enkele eeuwen staat. Deze is dus gerenoveerd, maar er is een prachtig uitzicht vanaf hier en je kunt er met de auto komen. Er zijn ook Turkse bronnen in Krupina, dat zijn ze ... ze weten niet precies wat het is, maar het lijkt op een woning in de rotsen, waarvan er veel in de omgeving zijn. We zagen ze vorig jaar tijdens de reis naar centraal Slowakije met onze roedel. Het kasteel in Svět Anton werd aan meer mensen aanbevolen en nu hadden we er tijd voor, dus zijn we hierheen gegaan. Het kasteel is mooi en mooi van binnen ingericht. Irritante "gidsen" die je niet vergezellen en die je ook niets over de geschiedenis vertellen, ik vond het niet zo leuk meer . Ze laten je alleen in kleine groepen het kasteel binnen. Begrijp dat we als gezin alleen naar binnen gingen. Iemand waarschuwde me de hele tijd voor de sluier die ik onder mijn neus had. Ik weet niet hoe ik die mooi versierde meubels of knuffels moet besmetten. Als ik ziek was, zou ik thuis in bed liggen en niet rond de sluizen rennen. Jammer om boos te worden. In de buurt van Zvolen vond afgelopen weekend het Sport & Muziek festijn plaats, waar we waren ingeschreven voor een volleybaltoernooi op het gras. We kwamen hier op donderdagavond aan en de perfecte eigenaar Janka liet ons slapen in de wei achter de volleybalvelden. . De rest van het team en hun families arriveerden op vrijdag en we hebben het hele weekend genoten van een geweldig spel van sport en entertainment. De kinderen renden "Spartaans", we zagen een toernooi in beachvolleybal, waar de beste Slowaakse beachvolleyballers elkaar ontmoetten. 's Avonds hebben we ons geamuseerd met Elán revival en zijn er mooie foto's gemaakt door onze vriend Mario. Het hele weekend werd de hitte afgewisseld met stormen, maar dat mocht onze stemming niet bederven en uiteindelijk eindigden we als tweede in het toernooi.