Tijdens onze tweede vakantie in Zuid-Bohemen hebben we de services opnieuw gebruikt pensioen Pod Skalkou, wat we leuk vonden. Op deze manier naar Cesky Krumlov het was ruim van tevoren gepland, aangezien we al kaartjes hadden gekocht voor The Three Musketeers, een show die in de herfst van het voorgaande jaar zou worden gespeeld in de controversiële ronddraaiende zaal in de tuin Krumlov-kasteel. De vertegenwoordigers van UNESCO zouden het graag willen verwijderen, maar ik vermoed dat het voorlopig toestemming heeft om te blijven waar het is tot 2020.
We gebruikten de middag voor de voorstelling om rond te lopen in het voetgangersgebied van het historische deel van de stad. Wat, tussen ons, niet erg prettig is tijdens de zomermaanden. Je moet vrij scherpe ellebogen hebben, zodat de menigte je niet brengt waar je niet heen wilt. Bijvoorbeeld naar het wassenbeeldenmuseum, waar we eigenlijk niet heen wilden. Maar we zetten door en met een massa toeristen, voornamelijk Aziaten, werden we naar de ingang van het kasteel "gebracht".
De eerste vermelding van het kasteel dateert uit de jaren 1240-1242, toen het nog eigendom was van de heren van Krumlov, die stierven aan het begin van de 14e eeuw en hun eigendom werd geërfd door de Rožmberks, die het tot het begin bezaten. van de 1947e eeuw. Rudolf II kocht het van hen. Habsburg. Het was toen eigendom van de Eggenbergs en de Schwarzenbergs, die het in 1992 in beslag namen. In XNUMX werd het gehele historische complex van Český Krumlov ingeschreven op de prestigieuze UNESCO-lijst van cultureel en natuurlijk werelderfgoed. Dat is ook de reden waarom het erg populair is. En zodat het de oude kolonisten stoort. En ik ben niet eens verbaasd over hen.
Twee toeristische routes en drie andere tentoonstellingen zijn beschikbaar voor bezoekers van het kasteelterrein. Omdat we echter bij ons laatste bezoek al het interieur van het kasteel hadden gezien, gingen we liever wandelen in het kasteelpark, waar we zo'n toeloop van gretige bezoekers niet hadden verwacht. Een wandeling door de tuin is echt de moeite waard en mag niet worden gemist door iedereen die besluit naar Krumlov te komen. De Cascade-fontein met vier niveaus is bijzonder indrukwekkend. Het is versierd met beelden van nimfen en watergoden, evenals beelden van kikkers en vissen. De tuin is prachtig aangelegd en staat prachtig in bloei in de zomer.
Tijdens de wandeling keken we met enige bezorgdheid naar de lucht, waarop de wolken begonnen te jagen. Dit is ook te zien op de foto met het slot. Daarom hebben we pragmatisch besloten om terug te keren naar het pension, iets warmers en waterdichter in te pakken, en na het eten wilden we liever naar het kasteelpark rijden.
We vestigden ons in het auditorium met veel tijd over. Het was uitverkocht. Maar helaas werd het weer steeds slechter en slechter. Voorlopig geloofden we er niet in dat we zoveel pech zouden hebben en het echt zou gaan regenen. Maar de donder die in de verte begon te echoën, verontrustte ons. En ik denk dat we niet alleen waren.
Nou, er was niets aan te doen, de show was begonnen. Na nog geen half uur begon het te regenen omdat de wolken helemaal zwart waren. Het publiek begon te bewegen en zich te verkleden. We waren niet lui en namen in ieder geval waterdichte jassen mee. De acteurs bleven doen alsof er niets was gebeurd. Na nog een paar minuten stak de wind op en begon het te regenen als een stortbui. We hadden regenjassen meegenomen, maar helaas, voordat we ze konden aantrekken, omdat de wind ze meenam, waren we doorweekt. Dat geldt ook voor de stoelen waar we uit zijn opgestaan bij het aankleden. Het was grappig dat terwijl wij, het publiek, ons verstopten voor de regen in regenjassen, in het complot, My Lady de Winter zich verstopte onder de mantel van kardinaal Richelieu.
We lachten het weg, maar de regen veranderde in een uitbarsting van wolken vergezeld van donder en bliksem. De acteurs renden weg om zich te verstoppen in het aangrenzende gebouw en wij, het publiek, kropen onder de zaal. Wat natuurlijk niet ideaal was, want we waren toch doorweekt tot op de huid en we hadden letterlijk een moeras in onze schoenen.
We hebben nog even met de anderen gewacht om te zien of het weer zou opklaren, maar het zag er niet goed uit. We besloten om de show tot leven te brengen, en we hadden geen idee of het überhaupt af zou zijn. Maar ik moet toegeven dat ik niet eens zin had in cultuur toen ik zo doorweekt was.
Binnen een half uur zaten we al in het pension, lekker droog, met een mok grog om ons op te warmen. De volgende dag kwamen we erachter dat de show nog steeds bezig was, maar uiteindelijk vonden we het niet zo erg. Wie weet immers niet hoe The Three Musketeers eruit zal zien...
Reacties
Reactie toevoegen