De naam Bretagne gaf de stad aan het kasteel uit de 11e eeuw, waarrond de stad groeide met een goed bewaarde historische kern. Naast het kasteel staat de stad bekend om zijn veemarkt en kermissen. En het was dit kermisterrein dat de organisatoren kozen voor de locatie van de Rally. De ruimte voor de organisatoren was niet eenvoudig, eigenlijk was het een evenement in een weiland. De organisatoren moesten water, elektriciteit en sociale voorzieningen installeren, vaak improviseerden ze gewoon. Het enige dat ze gebruikten was de tentoonstellingsruimte. Frankrijk heeft al verschillende keren zo'n bijeenkomst georganiseerd en daarom was het geen verrassing dat ze de taken aankonden.
Dit werd zeker geholpen door de gastvrije houding van de deelnemers, die begrepen dat ook zij zich in dergelijke omstandigheden moeten aanpassen en dat welke actie ze ook ondernemen, niet alleen voor hen, maar voor iedereen zal zijn. Helaas waren we het er tijdens de interviews meteen over eens dat onze organisator en het lokale evenement een groot probleem zouden hebben om iemand ervan te overtuigen dat hij op een glooiende heuvel moet staan, er een grindweg onder de PRESIDENTIËLE ZAAL door gaat, de sociale dienst op 200 meter afstand zit, je nog meer afval moeten dragen... en dat de voorraadvergoeding niet eens te vergelijken is. Het moet gezegd worden dat de organisatoren direct bij de inschrijving goede punten verzamelden. Geen grote verwarring..
Het begin van het evenement is altijd een feestelijke processie, waarvoor altijd alle deelnemers door elkaar lopen om elkaar te begroeten, foto's te maken en vervolgens in een escorte te gaan staan die bijna een half uur duurt. Deze keer reden we door het centrum van de oude stad, maar van de 5 km is niemand dood gegaan. FICC-president Perejra kwam ook bij ons langs. Na de terugkeer vond de grote opening plaats in de tentoonstellingshal.
Het programma van de volgende dagen bestond uit georganiseerde reizen, waarbij er problemen waren met het verplaatsen van de data en de gidsen slechts minimaal Engels en bijna geen Duits kenden. Maar misschien was het niet op alle reizen. Ik koos voor een trip naar het bekende St Michael, pas later begrepen we de dubbelzinnige hints van de reisleider toen hij, nog voor vertrek, levendig aan de lokale bevolking uitlegde hoe ze hun sokken moesten uittrekken. Er werd veel gelachen door de oudere dames eromheen.. Na een busrit van ongeveer twee uur stapten we uit op de parkeerplaats aan de oever van de baai, waar we tot onze schrik ontdekten dat wat we in de verte zagen, waarschijnlijk de bestemming van onze reis. Na ongeveer een half uur wachten verscheen de gids waar we op zaten te wachten. Het was voor ons vreemd waarom we zo ver van het kasteel waren, onze kennis van internet ging tenslotte over iets anders, we waren nog meer verrast toen we erachter kwamen dat de gids Vietnamese schoenen droeg.. Tja, toen kwam het , bleek dat we "adrenaline" hadden betaald om bij eb een 7 km brede baai over te steken. We moeten de weg op. We moesten door zand, modder, plassen van ongeveer 30-50 cm diep lopen, het was geen duizelingwekkend tempo en de gids wachtte altijd op ons om aan te sluiten.
We wisten dat het geen grap was die voor ons was voorbereid nadat we verschillende soortgelijke groepen uit verschillende plaatsen van de kust in dezelfde richting zagen weggooien.
Ongeveer halverwege de mars waren we getuige van een reddingsoperatie toen een oudere deelnemer / wij waren bij de jongeren / verklaarde dat hij het niet meer kon en het stoorde me niet eens dat zijn broek vol modder zat, wat de de rest van ons probeerde het toch te voorkomen. Er kwam redding voor de heer in kwestie op een speciale terreinwagen. Naast het bewustzijn van onze groep in het begin, was het duidelijk dat dit een perfect georganiseerd bedrijf is. Tot het moment dat we de bodem van het kasteel bereikten en daar, denkend dat we een plek zouden hebben om te wassen, een punt met water op ons wachtte, met een verbod op het wassen van voeten. Na een bezoek aan het restaurant en de lunch die we hadden besteld - als het echt schapenvlees was, was het heel goed gedaan en at ik voor het eerst in mijn leven schapenvlees. Nou, de combinatie met garnalen was voor sommigen een magische verrassing. Plus een fles wijn.
Vervolgens werden we overgedragen aan de gids, er waren hier al professionals die Duits en Engels kenden, dus we konden eindelijk deze parel aan de kust zien. De interessante uitleg eindigde met een uitzicht op de baai die we een tijdje geleden passeerden en die in een duizelingwekkend tempo door het getij werd overspoeld. Nu begrepen we waarom de gidsen groepen toeristen terugstuurden zonder gids... We hadden geen idee dat een koppel uit Hongarije zo geïnteresseerd was in dit moois dat we twee uur in de bus op hen zouden wachten. De buschauffeur wist in ieder geval hoeveel hij had meegenomen.. Twee uur verwarring, maar toen vonden ze elkaar en moesten we de wijnproeverij overslaan zodat degenen die ervoor betaald hadden konden gaan eten. Andere reizen heb ik niet kunnen maken, / ook vanwege problemen met het verplaatsen van de reisdata / vanwege andere verplichtingen, maar afgezien van dezelfde problemen met de taalapparatuur van de reisleiders, waren dit positief beoordeelde reizen.
Elke avond was er een cultureel optreden van lokale bronnen. Optredens voor genodigden waren een integraal onderdeel van de Bolinárodná-straat, waar bijna alle deelnemers elkaar elke dag ontmoetten. De stad zelf en het kasteel, dat gratis toegankelijk is, boden een interessante gelegenheid om vrije tijd door te brengen.
De afgevaardigden van de lidorganisaties hadden voor 31 juli een algemene ledenvergadering op de agenda staan, die plaatsvond in het theatergebouw aan het plein. In het begin informeerde de voorzitter van FICC ons over het wereldcongres in Lissabon ter gelegenheid van de 85e verjaardag van de oprichting van deze organisatie, evenals over de zeer succesvolle 69e jongerenbijeenkomst in Hermanová Městec, georganiseerd door de Vereniging van Kampen van de Tsjechische Republiek. Hoofdpunt van het programma was de goedkeuring van de begroting voor de afgelopen periode en de goedkeuring van het plan voor het komende jaar.
Het werd met weinig moeite goedgekeurd. De meer dramatische plot volgde - de keuze van de locatie van de wereldrally voor 2022. Dus een korte samenvatting van wat ons de komende jaren te wachten staat: 89e FICC Rally Fukushima Japan / 28.9 - 6.10.2019 / 90e FICC Rally Ostia, Rome, Italië / 24.7 - 2.9.2020 / 91. FICC Rally Dublin, Ierland, /29.7 - 7.8. 2021/92. FICC Rally Moskou, Rusland, 29.7. - 7.8.2022/93/2022 / 40e FICC Rally Shanghai, China, september 2 Om af te sluiten met enkele statistieken, waren drie lidorganisaties uit Tsjechië en één uit Slowakije vertegenwoordigd op de algemene vergadering, naast meer dan 4 andere lidorganisaties. Er waren 4 bemanningen uit Tsjechië - 8 personen, 441 bemanningen uit Slowakije - 26 deelnemers Er waren in totaal 90 bemanningen uit 1991 landen, exclusief de organisatoren. Immers, iets van de beëindiging. Na de reizen zonder Duits verwachtte ik onweer, maar de Duitse president beoordeelde dit evenement als briljant beheerd. We zullen waarschijnlijk tot bezinning moeten komen en op een heel andere manier naar de wereld om ons heen gaan kijken! Dit is zo'n kleintje gezien op een bijeenkomst van caravanners in Frankrijk. We hebben daar veel kennissen ontmoet, die we regelmatig tegenkomen op onze omzwervingen door Europa, maar ook van wie we niet al te beste herinneringen hadden. Een meer dan 1991-jarige Oostenrijker in een bijna dezelfde oude auto, een arts uit Luxemburg, FICC-voorzitter Pereira zat ook bij ons, maar op de vraag wanneer zo'n evenement in Slowakije gehouden zou worden, moesten we hem zeggen dat het was al goed. We hebben geen plek meer om zo'n evenement als in XNUMX te organiseren, en waarschijnlijk ook niemand. We waren het erover eens dat XNUMX het eerste bezoek aan de FICC was voor ons beiden, hij begon daar als jeugdspeler.
De reis heen en terug was erg interessant. De herinnering aan het 75-jarig jubileum van processing Overload kon niet ontbreken - Frankrijk zat er vol mee. Dus Normadia was op de terugweg. Maar dat zijn iets andere ervaringen en herinneringen. Wat mij opviel was het agrarische karakter van het landschap. Uitgestrekte velden van enkele honderden hectaren met graan, maïs, bieten en geen koolzaad... We liepen door heel Frankrijk zonder te betalen voor snelwegen. Natuurlijk hebben ze ook tolwegen.
De toenadering van de Fransen tot de caravans wordt gekenmerkt door de markering van de parkeerplaats voor het kasteel in het centrum van de stad waar deze bijeenkomst plaatsvond. Auto parkeren binnen 15 minuten. Parkeren voor caravans max. 24 uur Ondanks dat er een camping is aan het Britse Omaha Norman Beach, mochten caravans langs de hele dijk en bij het monument zelf... Indien mogelijk kom ik hier graag nog een keer terug.
Reacties
Reactie toevoegen