Camper - Geweldig Sardinië

Reis door Sardinië begon in de haven van Santa Teresa, waar we van Bonifacio naar Corsica voeren. De stad is heel mooi, maar niets uitzonderlijks en op de kaart brachten we een voorgebergte in de buurt genaamd Capo Tesla. Ondanks dat ik het werk van Nikola Tesla leuk vind, zag het er interessant uit. Toen we aan het einde van de reis aankwamen, was deze plek adembenemend. Er is niets anders dan een balk en pure schoonheid gecreëerd door de natuur en het kan niet in woorden worden beschreven, de foto's bekijken en iets op het web zien en het twee keer plaatsen en je zult zijn waar we waren toen we het hier zagen.

Onder de indruk van de eerste plaats op Sardinië, zijn we in afwachting van wat we hier voor de nacht zullen zien, richting het westen langs de noordkust. Slechte keuze. Dit hele gedeelte is industrieel en ons enthousiasme is snel afgekoeld. We kwamen aan bij het zeer noordoostelijke puntje waar een klein stadje Stintino was met een mooi strand, maar alles inclusief parkeren wordt hier betaald en het is hetzelfde hotel dus we bleven in de buurt van de stad en gingen naar het zuiden.

Het pad langs de westkust was hetzelfde als op Corsica. Stranden lang en zand, maar vies en saai. De fietsroute rond het Lago di Baratz, waar we de nacht in het bos doorbrachten, was een diversificatie.

Vanaf het meer reden we richting Alghero waar we het historische centrum wilden zien waar oude rallylegendes geparkeerd stonden, maar niet om over het hoofd te zien. We moesten onze voorraden aanvullen, dus gingen we naar het winkelcentrum en terwijl we op de parkeerplaats stonden, stopte de WRC-gelabelde auto naast ons en verschenen drie jongens in shirts met WRC-inscripties. Ik voelde dat Rally Sardinië op dat moment zou rijden, dus ik vroeg hen wat er in de stad aan de hand was. Geluk ontmoette ons, de volgende dag stond gepland om aan te komen in Alghera-depot en daarna een speciale etappe langs onze volgende route. Omdat Leonard de rally sinds zijn jeugd als zijn vader ziet racen, was het duidelijk dat we hier verbleven. 'S Avonds bezochten we een heel mooi historisch centrum met de rallylegendes die hier werden geplaatst en in slaap vielen vol verwachting op de parkeerplaats bij het strand, omdat we niet van een camping in de stad hielden.

De volgende ochtend maakten we een uitstapje naar het nabijgelegen Grotto di Nettuno. Het is de grot van Neptunus, gelegen net boven de zee en toegankelijk door een rondvaartboot uit Alghero of ongeveer een miljoen treden in de hitte van de klif erboven. Raad eens welk pad we hebben gekozen? De grot is prachtig en als je in de buurt bent, zal je het zeker aanbevelen. Ik verlaat de trap naar eigen goeddunken ...

Toen volgde ze mannenrit. Eerst zagen we de binnenkomende auto's, de monteurs werken en Leonard kreeg een handtekeningkaart van J.Kopecký. En toen gingen we op een jagersrit langs de weg waar rallyauto's naar het podium verhuisden. Leonard en ik maakten een grapje van vreugde.

De repetitie vond plaats op smalle stenen gangen en was perfect maar voldoende voor de WRC Rally Sardegna 2015

De stranden in het zuiden waren eentonig en er ontbrak iets waardoor we besloten om zo ver mogelijk naar het zuiden te strekken naar Cagliari.

Omdat het een grote havenstad is en wij mensen houden er niet van, dus moesten we beslissen of we het zuiden een kans wilden geven of naar het oosten willen verhuizen. We gingen naar het zuiden naar Nora. We sliepen vlak langs het strand, maar het was er allemaal om. Dus ik zeg niet dat het lelijk was. Er waren historische gebouwen, maar opnieuw ontbrak er iets. We verwachtten nog steeds een nieuwe Capo Tesla.

Dus besloten we om niet verder naar het westen te gaan en de auto naar het oosten te draaien. Onderweg ontdekten we een vergeten strand waar geen levende ziel was. Ik heb nog niet zoiets gezien, het restaurant parkeren en alles zag eruit als een oude film. Zelfs de douches werkten als op het eerste strand van Sardinië. Dus we zijn opgefrist en doorgegaan.

Cagliari was slechts een stop bij het tanken en we stopten aan de zuidoostelijke punt van Sardinië in Spiaggia di Porto Giunco. Het hart was hier omdat we vonden wat we zochten. De zee van de aangrenzende lagune waarop de flamingo's liepen was alleen door een smalle strook van strand verdeeld en het was allemaal mooi en we zouden hier liever verblijven.

We sliepen op de parkeerplaats waar het verboden was om te parkeren, maar iedereen stond daar. Ik ging ervan uit dat dit alleen 's nachts het geval was, omdat alle auto's' s avonds vertrokken, dus we naaien liever in een nabijgelegen bos, maar we hebben 4x4 en de politie zou niet bij onze gewone auto komen. De nacht was rustig, dus ze hebben het waarschijnlijk niet begrepen of ze hebben het nog niet opgelost.

De tijd raakte op en we hadden nog steeds een hele oostkust. De weg leidde door de hoge heuvels in het achterland die we 's nachts overwonnen omdat het de weg helemaal was en gedurende de dag zou er weinig metselwerk zijn. We kwamen aan in Cala Gonone.

Hier vonden we een mooie slaapplaats midden in het centrum onder de bomen. Terwijl we door de stad liepen, hebben we tentatief overeenstemming bereikt over een rondvaart, maar iets verder weg werden we benaderd door een meisje of wilden we niet op een cruise gaan. We vertelden haar dat we al een deal hadden en dat we door ons eigen schip gingen. En ik heb geen kapitein-examens dus nee. Het was geen probleem voor haar. Voor bijna hetzelfde geld huurde ze een motorboot met complete stranduitrusting voor de hele dag. 'S Avonds zagen we een mooi aquarium waar we ook de pijlstaartrog streelden.

De volgende ochtend, na de instructie dat er een stuur was, hier is het vooruit en terug naar de kaart die we hebben om de kust te verkennen met de kliffen. Er waren een aantal magische stranden die alleen per boot toegankelijk waren en ik heb één advies voor je. Parkeer niet met een boot op het strand, de zee drukt het uit op de kust en haal het terug naar zee, het kost je enorme inspanningen. Gooi het anker en top op de oever. Beginner Sea Wolf Council. :-)

De laatste dagen op Sardinië lagen voor ons dus gingen we noordwaarts naar Olbia. We hadden een plan om te stoppen in Maddalena, dat wordt beschouwd als het Caribisch gebied van Europa, en de villa's hebben beroemdheden over de hele wereld. We waren niet van plan om hier te blijven omdat overal wordt gezegd dat het erg duur is. 'S Nachts parkeerden we in het Capriccioli-gebied. In de ochtend gingen we naar het strand en het was meer dan Capo Tesla. Dit is te zien om te beschrijven dat dit deel van Sardinië niet klopt. We hebben verschillende plaatsen op de fietsen gepasseerd en we vonden het jammer dat we niet meer tijd hadden gelaten.

Vanuit Olbia vertrokken we naar een nachtelijke cruise richting Livorno. We namen de matten en slaapzakken mee naar de boot omdat ik een vergelijkbare cruise had meegemaakt en ik wist dat toen de lichten uitgingen iedereen op de stoelen lag. We legden onze matten in het licht en niemand vertelde ons iets.

Na de landing gingen we rechtdoor naar Pisa die op weg naar huis was met slechts een kleine omweg. We keken naar de scheve toren om dezelfde gênante foto's te nemen als miljoenen toeristen die voor ons lagen en verder gingen naar Venetië.

In Venetië we werden betrapt door een fikse regenbui, maar werden tenminste gekoeld door de lucht voor een wandeling tussen de boetieks en de ongelooflijke drukte met plankstokken in de hand. Ik denk dat we een van de weinigen waren die het niet hadden. Leonard was het meest tevreden over de duiven op het Piazza San Marco en droeg bij aan de plas.

De thuisreis was 's nachts al standaard en mijn bemanning sliep in een stille slaap vol indrukken en ervaringen van een heerlijke vakantie.

Route met POI-punten om te downloaden in KMZ hier