We reizen nu bijna een maand door de Balkan. Onze reis begon zodra de grenzen open gingen en aangezien de situatie elke dag verandert en er misschien wel iemand vertrekt, zal ik beschrijven hoe het eruit ziet aan de grenzen die we tot nu toe zijn gepasseerd. Ik merk op dat we alleen op pad zijn gegaan dankzij informatie van mensen uit verschillende reisgroepen, want als ik me zou moeten houden aan informatie van ons MINISTERIE VAN BUITENLANDSE ZAKEN, zat ik nu nog steeds thuis een onplanbare reis te plannen. Italië en Spanje, die naar verluidt het zwaarst getroffen zijn, zijn veilig, maar Bulgarije en Montenegro zijn van dag tot dag riskanter geworden. 
Overgang van Slowakije naar Hongarije via Šahy is volledig open en niemand houdt je daar tegen, dus vrije doorgang zoals in de dagen vóór de waanzin met Covid.
Overgang van Hongarije naar Servië nabij Subotica ca. 50 auto's, vertraging 20 minuten. Totaal comfort voor deze overgang. De controle is volkomen normaal. Waar gaan we heen of nemen we iets mee en of we een groene kaart hebben. Niemand lost Covid op.
Overgang van Servië naar Bulgarije nabij de stad Zaječar helemaal leeg. Wij waren de enige twee auto's. De Serviërs hadden koffietijd, dus lieten ze ons een kwartier wachten, maar na de standaardcontrole passeerden we de Bulgaarse kant. Hier schreven we een formulier uit waarop we te horen kregen hoe we ons moesten gedragen in verband met Covid en we konden gaan. Noch de dame aan wie we het overhandigden, noch de douanebeambten hadden maskers. Dit was de enige overtocht tijdens onze hele reis waar sprake was van Covid.
Oversteek van Bulgarije naar Macedonië helemaal leeg. Wij waren het enige voertuig. Standaard inspectie zonder mondkapjes aan de Bulgaarse kant, aan de Macedonische kant toen ze zag dat we een gezin waren wenste ze ons alleen maar een goede reis.
Overgang van Macedonië naar Albanië in de buurt van Ohrid, opnieuw een enkel voertuig en opnieuw een geheel vlotte standaardcontrole. Van waar, waar, groene kaart en fijne reis...
Overgang van Albanië naar Kosovo er was een probleem, maar niet vanwege Covid, maar vanwege de paspoortstempel die het actieve douanekantoor ons wilde geven en ze wilden ons Servië niet binnenlaten. Uiteindelijk liet ze zich ompraten en gaf niet toe. 
De overgang van Kosovo naar Servië heeft niet plaatsgevonden zelfs de afwezigheid van de Kosovo-stempel hielp niet. Het is geen grens voor Serviërs, ik begrijp niet wat ze daar controleren. We hadden een stempel van een maand oud dat we vanuit Servië naar Bulgarije vertrokken en dus niet via de niet bestaande grensovergang naar binnen kunnen. Omweg 340 km door Macedonië.
Overgang van Kosovo naar Macedonië absoluut geen problemen, ze vroegen ons zelfs of we een stempel in ons paspoort wilden.
Overgang van Macedonië naar Servië is een standaard probleem aan de Servische kant waarbij ze tijdens de keuring de helft van je auto kunnen demonteren. Gelukkig zijn we er zonder zoeken doorheen gekomen.
Overgang van Servië naar Roemenië zonder het minste probleem. Beste douanebeambte aan zowel de Servische als de Roemeense kant van de Donau. Van waar, waar en een fijne reis.
Overgang van Roemenië naar Hongarije naadloos. Drie auto's voor ons en een vraag of we het leuk vonden in Bulgarije. Geen gang of kaart met plaatsen waar we kunnen stoppen. Geen sticker, gewoon doorvoer. Toch kan ik me niet voorstellen hoe ze het zouden controleren, omdat er geen controle is op de Slowaakse grensovergang in Šahy.
In Servië mensen gedragen zich rond Covid op dezelfde manier als Slowakije. De steden zijn niet vol met mensen, maar het is ook geen ‘staat van beleg’ zoals bijvoorbeeld in Skopje. Daar is de stad dood en draagt iedereen die je tegenkomt een masker. In Bulgarije had ik het gevoel dat ze niet wisten wat Covid was totdat ik de Lidl binnenliep, waar je een mondkapje moet dragen. Ik heb in Albanië nog niemand een masker zien dragen. Bij temperaturen van 30 graden zouden ze er nog steeds in stikken voordat Covid hen doodde.
In Roemenië wordt Covid alleen bij de Lidl afgehandeld. De mensen in Banat leven hun leven en worden niet beïnvloed door Covid.
Ik sprak over de situatie met mensen in elk van de genoemde landen, wier levensonderhoud bestaat uit toerisme en zij zien het allemaal als pure onzin die hen van hun levensonderhoud zal beroven. Persoonlijk mis ik de drukte helemaal niet en geniet ik van het comfort en de vrijheid van plekken om te parkeren en op het strand te liggen, maar ik heb medelijden met deze mensen. 
Als ik een gokker ben met het leven voor jou, weet dan dat ik met ongeveer twintig mensen op 2 meter afstand nauwer in contact ben gekomen, omdat ik me niet op openbare stranden begeef, maar op verlaten plaatsen waar geen drukte is, zelfs als er wel geen Covid. Er is hier nu niemand. We slapen in Kroatië sowieso niet in overvolle hotels en appartementen, maar op verborgen plekken waar ik niet eens met mensen in aanraking kom. Ik weet dat juist zo'n groep mensen volgens de maatschappij het meest riskant is. Hier is een klein voorproefje van het soort risico dat we feitelijk hebben genomen.
Ik begrijp. Ongecontroleerde verplaatsingen vormen een groot risico voor de samenleving.
Omdat mensen zich graag met hun persoonlijke vrijheden laten vertrappen, moeten we eraan wennen dat ze ons na thuiskomst uit het buitenland en kort na elk toiletbezoek op de proef zullen stellen. Oké, laat ze me testen, maar ik laat me niet intimideren. Uit de test bleek uiteindelijk dat we "wonderbaarlijk genoeg" allemaal gezond waren.
Voor degenen die het leven willen ervaren, wens ik je een fijne reis en een testresultaat na terugkomst zoals wij hebben gedaan..
Reacties
Reactie toevoegen