Lokalna część Štrby na najwyżej położonej stacji ekspresowej na Słowacji, 4 km na północ od Štrby.
Zaczęła pisać swoją historię w 1880. Początkowo mieszkańcy Tatranskiej Strby koncentrowali się w pobliżu dworca kolejowego, osiedla z budynkami mieszkalnymi 11, udogodnienia miejskie i hotele zostały ukończone w 70 i 80-latach, co było ściśle związane z mistrzostwami świata w narciarstwie klasycznym w 1970.
jest znaczącym punktem wyjścia do zachodniej części Tatr Wysokich. Istnieje „kolej zębata” - kolej zębata do Strbske Pleso. Obecnie Tatranská Štrba ma mieszkańców 1400.
Funkcje (2499 i 2503 m)
Ciężka, ale prawdopodobnie najbardziej popularna trasa głównie ze względu na wspaniały widok z góry. Ścieżka jest dość wygodna, jednak łańcuch nad Żabą Kulą zabezpieczony łańcuchami jest problematyczny ze względu na dużą liczbę turystów przechodzących w obu kierunkach. Zwiększona uwaga jest wymagana, przechodząc przez pole śniegu nad schroniskiem pod Rysmi.
Krivan (2494 m)
Ciężka wędrówka to niezapomniane przeżycie. Najbardziej wymagająca część znajduje się pod siodłem Daxnera i pod szczytem.
Sharp, Kratka i Krivan z Furkotsky stit
Punktem wyjścia jest przeważnie Tri Studničky przy dawnym kpt. Raša (również domek Važecká). Stamtąd najpierw jedziemy przez las, wznosząc się od początku dość stromo. Po około godzinie docieramy do punktu zwrotnego (oznaczonego tablicą informacyjną) do miejsca, w którym podczas słowackiego powstania narodowego stał bunkier partyzancki. Powrót do chodnika zajmuje tylko kilka minut. Kontynuujemy wspinaczkę, przekraczamy małą łąkę, potem droga wciąż wije się przez las, ale wkrótce zaczyna się rozrzedzać i dochodzimy do skraju lasu i zarośla do Grúnika.
Wspinamy się na kilka innych serpentyn w sosnowym lesie. Wchodzimy do imponującego koryta Krivanske, ścieżka prowadzi pod grzbietem Priehyba, przeciwległym zboczem koryta jest grzbiet Pawłowa i Mały Krivan (2334 m). Na skrzyżowaniu poniżej Malý Kriváň zielony szlak kończy się i łączy z niebieskim szlakiem prowadzącym z Jamskiego Pleso. Najpierw docieramy do Małego Krywana i dopiero wtedy docieramy do siodła Daxnera między Małym Krywanem a Krywanem. Stąd widać pięknie zabarwiony Krivanske Zelene Pleso (2012 m), niektóre szczyty można zobaczyć. Wszystko, co musisz zrobić, to pokonać kilkadziesiąt metrów i podziwiać widok z góry Kriváň na najwyższe szczyty Tatr.
Krywań jest najbardziej wysuniętym na zachód szczytem Wysokich Tatr, więc wszystkie pozostałe leżą na wschód od nas. Od lewej widać np. Grzbiet Hrubé, szczyt Kôprovský (2363 m), szczyty Mengusian, jagnię (2229 m) i szczyt koła (2418 m), tarcze lodowe, wysokie (2547 m), Lomnický štít (2633 m), tylne Gerlach, Gerlachovský osłona (2654 m) i czyszczenie (2537 m). Na południu możemy zobaczyć prawie cały grzbiet Niskich Tatr, na zachodzie Tatry Zachodnie, gdzie dominuje Bystrá (2248 m) i Czarnogóry na północnym zachodzie.
W drodze powrotnej przez siodło Daxnera i Malý Kriváň otrzymujemy zielone i niebieskie znaki na rozdrożu. Po błękicie schodzimy w dół zbocza Małego Kriváňa szerokim kamiennym chodnikiem. Ta ścieżka jest raczej monotonna i dlatego nadaje się do szybkiego zejścia; przez otwartą okolicę przez ponad godzinę i na wysokości około 1600 metrów zanurza się w klęczek, który szybko zastępuje las. Wkrótce pojedziemy do Tatrzańskiej Magistrali w pobliżu Jamskiego Pleso. To małe, ale przyjemnie wyglądające jezioro między świerkami, kończynami i kolanami daje szansę na relaks.
Stąd główna droga prowadzi lekko w dół do Tri Studničky lub możemy zejść do Štrbské Pleso.
Waterfall Jump (1730 m)
Bardzo przyjemna, bezpretensjonalna wędrówka z wysokością mniejszą niż 400. Teren powoli się podnosi, bez stromych lub w inny sposób niebezpiecznych miejsc. Mrożony śnieg, a zwłaszcza lód na drodze, może być nieprzyjemny.
opis
Po pierwsze, Štrbské pleso omija żółty szlak na skrzyżowaniu z autostradą, następnie droga skręca w lewo i trwa około dziesięciu minut między hotelami obszaru sportowego Snow. Po lewej stronie znajdują się skocznie narciarskie, obok nich wyciągi narciarskie i kolejka linowa do schroniska pod Soliskiem (1840 m). Następnie lekko wznosząca się i wygodna ścieżka prowadzi nas najpierw przez las Mlynická dolina, a następnie przez sosnę karłowatą z obfitą domieszką tatrzańskiej kończyny. Strbski Szczyt dominuje nad doliną przed nami.
Niemal pod koniec tej wędrówki wychodzimy poza strefę rododendronów i docieramy do zamarzniętego wodospadu Skok, który po stopieniu się śniegu pędzi z wysokiego progu skalnego na dolne piętro doliny. Latem marka prowadzi do Bystrá lávka.
Sharp Stag Beetle (2088 m) i Crying (2125 m)
Nieco bardziej wymagająca wędrówka, porównywalna do wędrówek w Tatrach Wysokich, spotykamy się wokół wysokościomierzy 1400. Cały kanał grzbietowy jest bardzo odsłonięty i zabezpieczony łańcuchami.
opis
Z przystanku autobusowego i parkingu przy Zverovce lub w hotelu Osobitá lub z płatnego parkingu jedziemy półtorej godziny asfaltową drogą przez Roháčską Dolinę. Dostrzegamy ścieżki lawinowe, które docierają z lewej strony na drogę, lub możemy zostać zakrzepnięci przez panoramę grzbietu Rohace po prawej i przed nami.
Na bufecie na miejscu spalonej chaty Tatliaka i jeziora polodowcowego o tej samej nazwie kończy się czerwony znak, zielone zaznaczone chodniki skręcają ostro w lewo. W mniej niż trzy czwarte godziny wspinamy się na las sosnowy i w siodle Zábrať (Zabratowa Przełęcz), skąd dostajemy pierwszy widok. Kolejna wspinaczka na Rakon (Rakoń) jest nadal dość wygodna. Na tym szczycie docieramy do grzbietu stanowiącego granicę państwową Słowacji i Polski. Po tym idziemy prawie prawie kwadrans prawie płasko. Potem kończy się idylla, a prawdziwy „krater” zaczyna się na szczycie Volovca (Wołowiec). Po drodze widok na malowniczą Roháčske Plesá.
Jamnicka Przełęcz, skąd schodzimy z masywu Volovec, widzimy Jamnícke Plesá (Jamnícke Plesá) i drogę wokół nich do Doliny Jamníckiej. Pozostaniemy jednak na głównym grzbiecie i zaczniemy ponownie wspinać się na szczyt Ostrý Roháče. Droga wije się przez gruz, między skałami i skałami, tuż poniżej szczytu musimy szczególnie ostrożnie pokonać skalisty teren. Na szczęście możemy znaleźć wsparcie w postaci łańcuchów, które zostały dodane do całego obszaru problemowego pod koniec sezonu 2009. Dłuższe opóźnienie nie jest odpowiednie na granitowym podwójnym szczycie, więc przechodzimy przez następny łańcuch wzdłuż skalistego grzbietu w dół i w kierunku Plačlivé. Tę godzinną trasę można pokonać w krótszym czasie, ale wiele zależy od liczby turystów. W przypadku silnego pośpiechu na łańcuchach i wąskiej nawierzchni mniej niż godzina może nie wystarczyć. Wspinaczka na Plačlivé nie jest już odsłonięta, najpierw przechodzimy przez jej południowo-wschodnią ścianę, aż dotrzemy do bardziej wygodnej ścieżki, wznosząc się z Žiarský Saddle na szczyt, i możemy łatwo dotrzeć do najwyższego punktu dzisiejszej wędrówki. Po podziwianiu widoku na północ do Doliny Roháčskiej, na zachód do Tri Kopy, Baníkov i Príslop, na południe do szczytu Baranka i na wschód przez Otrhankę i Bystrá do Wysokich Tatr, nadszedł czas, aby pomyśleć o zejściu.
Podróż powrotna obejmuje najpierw odsłoniętą część grzbietu zwaną Nohavica, która zabierze nas do Smutny Saddle. Chociaż ten odcinek nie jest tak trudny jak szczyt Ostrý Roháče, nie lekceważmy go, zwłaszcza w słabej widoczności. Niestety turyści coraz częściej „podpisują się” w Nohavica, budując dziesiątki lub setki mężczyzn. Następnie schodzimy z siodła Smutny do Smutnej Doliny. W zaroślach dołączamy do ścieżki edukacyjnej Roháčske plesá, która doprowadzi nas z powrotem do jeziora Ťatliak. Znana już asfaltowa droga w dół do Zverovki sprowadzi nas z powrotem.
Hincove Ball (1945 m)
Wielka piłka Hincovo | Hińczowe stawy | Wielki Staw Hińczowy
Stosunkowo lekka wędrówka bez trudności technicznych. Odpowiedni dla tych, którzy nie chcą wspinać się na siodła i szczyty, ale chcieliby cieszyć się alpejskim otoczeniem. Piękne widoki na okoliczne doliny i szczyty Tatr.
opis
Początkowo trasa jest taka sama jak Rysy (2503 m). Z Štrbské Pleso (dworzec autobusowy, dworzec kolejowy, parking) wzdłuż autostrady lub z TEŽ Popradské pleso drogą asfaltową dotrzemy do Popradské pleso (1494 m). Możemy zrobić mały zakręt (2 min od skrzyżowania) do Chaty koło Popradske pleso (1500 m), gdzie jest możliwość odświeżenia.
Od jeziora, które leży poniżej stoku Ostrva (1979 m), kierujemy się w stronę błękitnej do doliny Mengusovskiej na skrzyżowanie za wodospadem. Po lewej stronie znajduje się grzbiet Baška z charakterystycznym szczytem Szatana (2421 m), na którego zboczach znajdują się głębokie rynny lawinowe. Kontynuuj wzdłuż niebieskiego szlaku w górę doliny Mengusovska. Z prawej strony urzekają nas piękne widoki Rysów, Ciężka Tarcza (2500 m) i Pile. Po około pół godzinie wspinamy się na kilka serpentyn do basenu Hincova.
Na prawo od drogi Mengusovský Volovec (2227 m) wznosi się nad płaskim dnem basenu. Przed nami jest kilka miniaturowych jezior (zwanych Hincove's Eye), a koryto potoku Hincova pojawia się czasami lub gubi się między nimi w ciągłym krzewiastym stojaku. Patrząc wstecz, obok Ciężkiej tarczy pojawia się High (2547 m) i Beyond the Pebbles (NNXX m) oraz Ostrva z popularnym siodłem. Jednak najważniejszą dominantą tej części doliny jest grzbiet szczytów Megusov, Čubrina (2284 m) i szczyt Kôprovský (2370 m), poniżej którego leży Wielki Hincovo pleso na 2363 m. Niebieski szlak prowadzi wzdłuż jego brzegu, aw miejscu, gdzie wznosi się i wznosi do Vyšné Kôprovský siodło (1944,8 m), znajduje się ładny widok na lewo od sąsiedniej Malá Hincovo pleso (2180 m). Bardziej doświadczeni turyści mogą udać się na siodło i wysiąść na szczycie Kôprovský.
Powrót jest możliwy tą samą trasą lub wędrówka może być znacznie przedłużona przez Vyšné Kôprovské sedlo i zejść przez doliny Hlinská i Kôprová do Tri studničky lub Podbanské.
Trasa
Strbske pleso (1346 m) - do znaku turystycznego pod Trigan (0: 45) - Popradske pleso (1500 m) (0: 35) - do znaku turystycznego rozc. w Mengusovska Valley (1620 m) (0: 35) - Big Hinc's Ball (1945 m) (0: 40) - iz powrotem (2: 05).
Razem 4: 40.
