Rowerzyści w Niemczech na Szumawie - PN Las Bawarski i Falkenstein

Wszystko, co myślałem o aktywnościach rowerowych w tym tygodniu, wyszło. Dlatego chciałem skorzystać z fali i wreszcie na rowerze przekroczyć granicę z Czech do Niemiec. Jako cel wybrałem niemiecką Szumawę - PN Bawarski Las aw jego obrębie wyraźny cel Grosser Falkenstein o wysokości 1315 m npm Nie powiedziałem jednak dziewczynom, że będzie to "prawdopodobnie" tylko pod górę. Nie mogliśmy się jednak doczekać wyjazdu. Nareszcie udało nam się zrealizować kolejny z tegorocznych kolarskich celów...

Z Železné Rudy przez Zwieslerwaldhaus

Bajki pojechaliśmy pociągiem do Železnej Rudy. Tam delektujemy się górskim powietrzem i atmosferą, która tutaj panowała przy kawie. Przygotowuję mapę - nawigację i powoli ruszamy. Miałem z tym mały problem, bo na Szumawie w Czechach i w Niemczech są ściśle zarezerwowane miejsca dla rowerzystów, a my na pewno nie chcieliśmy dostać mandatu...

Po kilku kilometrach docieramy do granicy czesko-niemieckiej. To nasz pierwszy raz na rowerze, więc z pewnością można zrozumieć, że wydarzenie to wzbudziło w nas pewne emocje.

Do tego stopnia, że ​​Kája miała ochotę kopnąć "rowerową mamę" trochę w dupę...

Po rozpoczęciu następuje przejście przez Zwieslerwaldhaus. Kája zauważa tablicę ostrzegającą przed niedźwiedziami w pobliżu jednego z baraków. Wtedy mówię jej: „Nie martw się Kája, jak jedziesz pod górkę szybciej niż 50 km/h, powinno być dobrze” . Wygląda na to, że Kayi to w żaden sposób nie uspokoiło...

Rozpoczyna się podejście na Grosser Falkenstein

Mapa pokazała mi skrót, ale oznaczało to zejście z roweru i pchanie pod górę przez około 1,6 km. Po odpoczynku, gdzie drukowaliśmy bajki, wsiadamy ponownie i zaczynamy pedałować. Dziewczyny podejrzewały, że będzie tu dużo więcej wzniesień, niż się początkowo spodziewały. Um, więc już to rozgryzłem.. Po około dwóch kilometrach robimy sobie przerwę, aby zrzucić funkcjonalne koszulki, bo zaczęło się robić ciepło. Tak wyglądała Míša, gdy dowiedziała się, że od teraz znowu i tylko będziemy jechać pod górę.

Kiedy przebieraliśmy się na krótkiej przerwie, przemknęło obok nas około 20 motocykli. Dziewczyny były zdziwione, że wszystkie były na rowerach elektrycznych. Nie obchodziło mnie to, jeżdżę dla siebie i dla siebie, więc nie obchodzi mnie (czyt. kurwa) czym ktoś jeździ. Ale dziewczyny, które podróżowały znacznie mniej niż ja, przestały o tym myśleć i trochę to na nie działało demotywująco. Później jednak zamieniłem to w zaletę.

Potem nastąpiło niemieckie liczenie przejeżdżających rowerzystów. Wyjaśniłam to Miszy (choć nie jestem znawcą niemieckiego, ale trochę znam) Jej kolejne liczenie brzmiało tak: AIDS, zwei, drei, vier, FUJ, SEX, sieben... Nie wiem, albo mnie źle zrozumiała, albo to była kobieca kalkulacja po niemiecku?

Wyzwanie finałowe - wspinaczka pod górę - 4 km - Grosser Falkenstein

Na skrzyżowaniu zrobiliśmy krótkie przerwy. A także przy tym małym wodospadzie.

Potem już tylko spacer. Dziewczyny trzymały się dzielnie. Jak już wspomniałem, pobłogosławiono tu rowerzystów z latarkami. Dość często ktoś gwizdał obok nas w ten sposób. Mnie to nie obchodziło, ale dziewczyny w ogóle i to działało na nie demotywująco . Misza nie jechała Grossen Falkenstein bez przerwy (kilka sekund na złapanie oddechu), ale nie poddawała się. Kiedy już nie mogła, pchała rower, a potem znowu jechała, na pewno się nie zatrzymała ;). A co z Káją, która ma dopiero 12 lat? Wgryzła się w nią i jechała jak maszyna . Ciężki oddech, łzy na skraju, ale szła dalej. Kilka razy jej mówiłam, że może się poddać, ale nie ustąpiła. Kiedy mijał nas około 150 E-rower, mówię jej: To znaczy, że będziesz jedną z nielicznych, którzy samodzielnie podbiją Fuckinstein (jego nazwa po 2 kilometrach pedałowania). To ją zachęciło i pojechała dalej. Przepchnęła tylko ostatni odcinek na około 80 metrach, ale potem wróciła i dobiegła końca. Czapki z głów, w wieku 12 lat bym spieprzył.

Zrób zdjęcie e-rowerów, niezła kolekcja.. :) Jednak widziałem około 4 rowerzystów bez latarek. Byli to mężczyźni w wieku 25-35 lat. Ale żadna dziewczyna ani kobieta. Kiedy Kája to zobaczyła, na jej twarzy pojawił się wyraz zadowolenia . Wiedziała, że ​​sama zdobyła ten szczyt i tego dnia była jedyną samobieżną „Supergirl” na Fuckinstein. Dokładnie tak buduje się pewność siebie motocyklisty. Wtedy zrozumiała, że ​​w tym, co potrafi dzisiaj, potwierdza ją tona e-rowerów wokół nas i że każdy jeździ dla siebie i dla siebie.

Míša znalazł motywacyjny i pamiątkowy kamień na Falkenstein z inskrypcją, która z grubsza oznacza: Krok po kroku do celu. Na pewno zapamięta tę wycieczkę i przejażdżkę rowerową.

Poczęstunek w Grossen Falkenstein - Schutzhaus

Potem przyszło zamawianie jedzenia. Na szczęście kelner okazał się Czechem, bo na powitanie „Guten tag koleś” powiedział: „Tak, damy radę, jestem Czechem jak kłoda” . Na to odpowiedziałem: „Ja też jestem kłodą, ale ze Słowacji” Potem zamawiam wodę z czarnego bzu, kawę i zupę. Z moich ust brzmiało to tak: „Drei mal Scheisse Wasser und zweimal scheisse Suppe”. Cóż, dobrze, że kelner był Czechem, bo w menu nie było scheisse (gówno = gówno, dupa). Przynajmniej tak sądziłem po głębokim uśmiechu Niemki siedzącej z nami przy tym samym stoliku.

Widok na Grosser Falkenstein był wspaniały, ciężka praca zdecydowanie była tego warta. Cóż, oceńcie sami.

No i oczywiście nie może zabraknąć klasycznego rodzinnego zdjęcia po zdobyciu Fuckinstein..

Następnie panie postanowiły zebrać skrytkę Falkenstein. Ku naszemu rozczarowaniu została tylko zabawka z przedszkola i kawałek szmaty (prawdopodobnie też zabawka) . Spodziewaliśmy się więcej po skrytce na górze. Na szczęście Míša znalazł malowany kamień, więc nie żałowaliśmy skrytki.

Kiedy mamy dość tutejszej atmosfery, wsiadamy na rowery i jedziemy z powrotem do Železnej Rudy. Po drodze Kaja powiedziała sobie, że nie rozumie, jak mogła wspiąć się na to wzgórze. W pociągu graliśmy w karty, rozmawialiśmy o naszych dzisiejszych przeżyciach. Vegeta i dobre samopoczucie..

Gdybyście chcieli zostać i pospacerować więcej to załączam również wskazówki co do noclegów w pobliskim Zwieslerwalrdhaus i okolicach

• Apartamenty Arbera
• Pensjonat Wiesenau (4,1 z Zwieslerwaldhaus)
• Klasyka Falkenhofu (4,7 km od Zwieslerwaldhaus)

Nasza pierwsza wyprawa rowerowa do Niemiec udała się i wywieźliśmy z niej wiele doświadczeń i wrażeń. Bawaria, czekamy na nas, na pewno wrócimy..