Mała Fatra zimą i z biwakiem

Mała Fatra nie zawodzi o każdej porze roku. Nawet zimą, kiedy większość turystów woli pozostać w cieple swoich domów i czekać na wiosnę i osiadanie kurzu w górach. Chociaż moje góry nie były jeszcze tak zakurzone, raczej brudne od ostatniej wizyty w CH Poodří, to i tak nie mogłem się powstrzymać przed wyciągnięciem pięt z Ostrawy. Zwłaszcza, gdy meteorolodzy zapowiadali dobrą pogodę przez ostatnie dwa dni.

Mała Fatra zimą i z biwakiem: Wędrówka przez Chatę pod Suchym, Suchý i Mały Krywań

Fatra jest dosłownie za humny, dotarcie tam nie zajmuje dużo czasu. Myśl z północno-wschodniej wyspy Republiki Czeskiej. Umawiam się z Martinem S. na dwa piwa na początek. Pierwotnie zgodziliśmy się na Łysą Górę, ale nie mogłem się oprzeć dwóm dniom i Małej Fatrze. Więc każdy z nas idzie samotnie do celu. To prawie klasyk w Żylinie. Pociąg przyjechał spóźniony, a pasażer do Strečna "fujazdil" kilka minut temu. Przeklinam przewoźnika, bo zrujnował mi grafik. Nie mam dziś szans na spacer do Małego Krywania przed zachodem słońca. No cóż, złapię jeszcze dwa piwa na lokalnej stacji. Nie mieli mleka ani kakao... Wsiadam do następnego pociągu w kierunku Strečna (360 m) i wraz z innymi pasażerami kierujemy się w stronę wyjścia.

Strečno i Starhrad

Po dziesięciu minutach jesteśmy na miejscu. A raczej na starcie. Niektóre. Jest wpół do pierwszej, więc do zachodu słońca pozostało około 4 i pół godziny. No to postawię tylko na Suchý... W okolicach Wagu dojadę do skrzyżowania z czerwonym światłem na kładce nad Wagiem. Za czerwonym znakiem będę jechał dalej. Klasyka. Pomachaj do zamku Strečno wysoko nad poziomem Wagu, jak najszybciej na skrzyżowaniu Podhradskie (420 m), za którym chodnik opada nieprzyjemnie. Oddech i puls przyspieszają, nawet lodowiec pokrywający leśną ścieżkę nie sprzyja dobremu samopoczuciu. Zastanawiam się nawet czy nie wyciągać kotów, bo tak naprawdę nie da się iść w górę. Ale śniegu wokół jest mało, może za jakiś czas zniknie i będę wyglądać jak pako w kotach. Ale lodowiec znajduje się również na zamku Varín, który jest lepiej znany jako Starhrad. Dlatego nie wejdę na wieżę, tylko zrobię kilka zdjęć z dołu.

Chata pod Suchym

A potem znowu w górę. Po pięknym grzbiecie z fantastycznymi widokami na pętlę Wagu w zakolu Domašína. Buki są bezlistne, piękne sosny nie przesłaniają widoku. A góra lodowa nie zniknie i nie zniknie. Czasami nawierzchnia jest sucha. Wtedy świeci na nie słońce. Ale czasami jest jak w szklarni... Koty nadal zostają w bajglu. W lesie jest już naprawdę gorąco, ptaki śpiewają jak w wyścigu. Pewnie już czuje zbliżającą się wiosnę. Nieco dalej dzięcioł uderza w drzewo i nie chce być fotografowany. Potwór pierwszy, mam tylko dwa niezbyt dobre zdjęcia. W końcu pion jest za mną. I lodowka. Więc nie chciałbym schodzić. Prawdopodobnie naprawdę postawiłbym koty. Którą polecam również fanatykom, których spotykam na prostym odcinku przed Chatą pod Suchym (1 m). Chłopaki, naprawdę nie zazdroszczę wam spadku. Wreszcie jest Chata pod Suchým. Puste wnętrze, przyjemnie nagrzane, przez okna wpada słońce. Zamawiam czosnek i piwo. Obydwa spadły na mnie jak śmietnik... Ach, teraz jeszcze trochę się rozciągnę... Przestań, do diabła, fajnie byłoby tak poleniuchować w chacie, ale musimy iść dalej. Cały artykuł można przeczytać pod adresem Treking.cz