Istria'da kamp aracından Hırvatistan'a kamp alanları ile

Bir ay önce Arnavutluk'ta denize doyduğumuzu söylemiştik. Leonard ve kız kardeşimin ailesi Kara Su'ya daldı çünkü biz suda yaşayan hayvanlarız ve evde huzursuzuz. Leonard ilk kez bir şişeden nefes almayı denedi ve hala iyi yapmasa da dalgıç olacak.

Buraya yol haritası:

Ama ne istemedi ki? O yıl Slovakya'yı birlikte gezdiğimiz arkadaşlarımız zaten Hırvatistan'a gittiler. Kışkırtıcı fotoğraflar gönderdiler, biz de Çarşamba öğleden sonra üç saat sonra toparlanıp peşlerine düştük.

Gece, park yerinde uyuduğumuz Avusturya-Slovenya sınırına kadar çektim. Sabah bir yıl önce tatil yaptığımız yerlerden geçtik ve öğle yemeğinden önce Zambratija kasabası yakınlarındaki ünlü VW California'nın yanında durduk. Bir sütun dışında, geçtiğimiz tüm sınırlar, Corona yokmuş gibi tamamen pürüzsüzdü. Hırvatistan sınırında bile bizden bildirilmiş herhangi bir form istemediler. Arkadaşlarımızın durduğu yer çok güzeldi, Hırvatistan'ın her yerinde bilinen tek bir hata vardı. Vahşi doğada uyumak için para cezaları burada veriliyor. Bir önceki gece arkadaşlarımız yasaklayacak bir tahta olmamasına rağmen 70 euro ödedi. Bütün gün burada kaldık ve akşamları cezasız kalacak bir yer aramaya gittik. Elbette birçok kamp alanı var, ancak gecelik 40 avrodan fiyatlar bize çok görünüyordu. Bu yüzden Umag üzerinden Karigador kasabasına taşındık, kampa girmeden önce kampçılar ve karavanlar için park alanları olan, 10 Euro'ya su bağlantısı ile ağaçların altında uyumanın mümkün olduğu büyük bir kamp alanı. Kamptaki duş ve tuvaletleri kullanabileceğimiz söyleniyor. Başka ne dileyebilirsin?

Yolculuk Istria sahili boyunca devam etti, birkaç sahili ziyaret ettik ve sonunda geceliği 3 avroya küçük bir 30 * kampına demirledik. Toplam on kampçı vardı ve diğer türlü kampın tamamı mevsimlik olarak kiralık karavan ve bungalov parkıyla doluydu. Deniz manzaralı güzel bir yerimiz vardı, bu yüzden burada iki gece kaldık. Ertesi gün, Slovenler Hırvatistan'ı riskli ilan ettikleri için birkaç arabanın yarısı gitti ve karantinaya gitmek istemezlerse, toplanıp eve gitmek zorunda kaldılar. Herkes uygun şekilde kızgındı, ama onlara geriye kalanlar ...

Başka bir hareket ise tarih oldu. Rovinj'e gittik ve gecenin tarihi merkezini gördük. Her şeye sahip tipik bir Adriyatik şehridir. Tabii ki burada perdeleri kimse çözmez. Park4night yardımıyla yatacak bir yer bulduk. Restoranın sahibinin bizi ücretsiz bir aperol ile karşıladığı ve park için 10 Euro'ya mutlu olduğu bir restoranın otoparkıydı. Corone sayesinde garson ve şef oldu. Hayatında hiç böyle bir sezon yaşamamıştı. İşçilerin işten çıkarılması gerekiyordu ve sonunda bunu yapmak için Almanya'ya gittiler. Corona, Hırvatistan'da da turizmi tasfiye ediyor ...

Ertesi günü Peroj kasabası yakınlarındaki güzel bir plajda geçirdik. Burada yalnızdık. Uygulamaya bağlı olarak burada da uyuyabilirsiniz ama biz risk almamaya karar verdik. Akşam Pula'nın tarihi merkezini ve kolezyumunu ziyaret ettik. Ücretsiz uyumamıza izin verdikleri bir restoranda tekrar uyuyacak bir yer bulduk. Yani Majo ve ailesi akşam yemeğine gitti, yani tamamen bedava değildi. Elizabeth'le bara pek gitmiyoruz çünkü sonra onu odanın her yerinde kovalarız ...

Ertesi gün vahşi doğayı özledik, bu yüzden ana yoldan döndük ve çakıllara döndük. Neredeyse burada dik bir tırmanışta mahsur kaldık, ama Peruški kasabası yakınlarındaki plaj buna değerdi. Akşam tekrar kampa gittik. Burada iki gece geçirdik ve Majo ve ailesi de bir tekne kiraladı. Kampta 20'ye kadar araba vardı, bu yüzden tamamen boştu, bu da bize uyuyordu.

Eve dönmeden önce Senec'te durup Istria'nın güneyini görmeyi planladık. Plajlara makul bir şekilde ulaşmak mümkün değildi, bu yüzden sahili geçip Slovakya'ya doğru yuvarlandık. Yol boyunca, hiç kimsenin peçesinin olmadığı bir alışveriş merkezinde Viyana'da durduk. Burada Leonard için bir şeyler aldık çünkü o bir okul çocuğu olabilir ve akşam Senec'in güneyindeki boş bir kamp alanına vardık.

Senec'i seviyoruz. Trene bindik, pedallı botlar kiraladık ve genellikle burada keyif aldık. Ružomberok'tan yaklaşık yedi aile burada buluştu. Yolculuk kısaydı ama doğum iznimin bitiminden ve büyük oğlumuzun okula girmesinden önce iyi vakit geçirdik ...