Martin en ik hebben één ding gemeen. Onze meiden fietsen graag, maar ook andere buitenactiviteiten verachten ze niet. Om het decor te behouden, organiseren we een wandeltocht. Nu rechtstreeks naar het Brdy Protected Landscape Area met een mooie bestemming, namelijk de TOK wegwijzer met een hoogte van 865 meter. Zelfs nu, terwijl ik erover schrijf, doen mijn benen pijn, maar wat nog meer. We moeten grijpen. De meiden hebben vorige week op hun fiets geslagen. Je kunt de route hier downloaden... ;)
Start van de tocht richting de bunker
We waren fris bij de start. Het was ochtend, aangename lucht, dus ik was ook niet bang, ook al zeur ik graag tijdens wandelingen, mijn benen doen pijn .. Kijk naar de foto, alle glazen om ons dik te laten lijken. Of dat gezeur niet gezien wordt?
Onderweg werden we gefascineerd door een spons. Jammer dat we geen mand hadden. Deze zou het waard zijn..
Kaja boog zelfs voor haar. Dus er kwam een sponsaanbidder uit haar te voorschijn. Ik begrijp al waarom ze zo slim is...
Toen iedereen genoeg gebeden had voor de spons, heb ik ook een foto van haar gemaakt..
Na nog een kilometer besloot Misha dat het voedertijd was. Dus ik neem bosbessen, waarvan er veel in de buurt zijn, en voer mijn koningin de weg: open je mond, de bosbes vliegt. Omdat ik niet zal praten, ging elke seconde naast de deur, ze kan gewoon niet op een gecultiveerde manier eten..
Na het voeren en nog een kilometer komen we bij de bunker op een verhoogde plek. Het uitzicht was hier geweldig.
En ook hier.... Eerst voer ik haar, dan help ik haar bergopwaarts, maar ik moet alles afsnijden op deze wandeltocht ... :)))
Maar ze ging hier alleen heen.
Hier maakt Kája foto's van het spinnenweb. En ik fotografeer Kája die een spinnenweb fotografeert. Niemand heeft me meer gefotografeerd, dus zo moet het genoeg voor je zijn..
Aan het begin van de reis stond Martin nog stil. Een keer wilde hij zijn shirt uittrekken en dan plassen, of hij had dorst. Bij die gelegenheid kondigde ik twee "plaswedstrijden" aan. De ene was voor gezinnen en de andere individueel .. Toen Martin dit hoorde, dronk hij ineens een halve fles leeg..
Uiteindelijk eindigde het in een gelijkspel voor gezinnen. Ik deelde het primaat van individualisten met Kája, het eindigde 3: 3 . Martin's poging om de hele vijf cola Zero te drinken hielp hem niet ... Hier fotografeerde hij ons terwijl we plassen. Hij wachtte waarschijnlijk op bonuspunten.
Bestemming - wegwijzer Tok - 865 m
Onderweg wachtten ons onaangename obstakels. Kája droeg hardloopschoenen, wij waren trekkingschoenen, wat geen succes was. Op de vraag waarom ze antwoordde om bij haar rugzak te passen. Kája besprak dit echter een tijdje met Martin. Na hun akkoord kwamen ze tot een compromis: het was Martins schuld, want hij had niet zo'n route uitgestippeld dat zijn Kája hardloopschoenen zou kunnen hebben die bij haar rugzak passen. . Martin is gewoon een grap, waar gaan we het over hebben..
Dan komen we bij het eindpunt, namelijk de wegwijzer Tok op een hoogte van 865 m. Daar pauzeren we en nemen we een verfrissing. We zijn voor het eerst in het beschermde natuurgebied Brdy. Maar als ik het ergens mee moet vergelijken, dan waarschijnlijk met Šumava. De bossen zijn prachtig, een ideale plek om te wandelen en te fietsen. Na een rust gaan we verder..
De weg terug & of hoe (niet) natuurlijke producten te vermijden
Hier ving Kája ergens onderweg poep op, wat me eraan deed denken, altijd zakdoeken en water bij je hebben en een perfect lange broek in het bos, want je weet nooit wat er aan je blijft plakken.
Na een fecaal incident hebben we hier ook een foto van kunnen maken. Merk op dat de weide zo paars is als Kája. Nu lijken haar paarse kleding (en schoenen) perfect doordachte camouflage . Alleen de stront die ze onderweg opving verstoort het patroon..
Martin wilde de bas bij zijn vrouw houden, dus ving hij ook de poep op. Wat is de les? Als je bang bent voor teken, vang je stront. Het is gewoon dat de natuur een balans heeft, als je haar probeert te plagen, zal ze je stelen.
Na nauwe ontmoetingen met de poepsoorten naderen we langzaam het startpunt. Onderweg maak ik foto's van Martin die foto's maakt van een hagedis . Echter, als hij eenmaal verwend is, is zijn foto waardeloos, omdat de hagedis niet zichtbaar is.
Aangezien geen enkel dier me vandaag zoog, fotografeer ik de hagedis zelf. Zoals je ziet is de foto goed gelukt..
Impressies van een reis naar het beschermde natuurgebied Brdy
We hebben genoten van de bossen in Brdy, veel plezier onderweg en mooie natuur en weer wensten ons toe, dus wat wil je nog meer . Ik kan deze wandeltocht ook aanraden aan gezinnen met kinderen, maar we kennen allemaal het gezegde dat de reis belangrijker is dan de bestemming. Dat is waar, maar ik wil eraan toevoegen. Niet alleen de reis is belangrijk, maar ook met wie je reist. En dat geldt zowel letterlijk als figuurlijk...
Reacties
Reactie toevoegen