Een reis naar Čerťák

Niet alleen buiten de grenzen van Tsjechië wachten u interessante plekken voor een reis. Zelfs in de regio Ústí, die vaak verwaarloosd wordt door het toerisme, is het mogelijk om onverwachte hoekjes te ontdekken. Op de grens van de Český středohoří, in Pnětluky in Lounsk, kun je tijdens een wandeling door het bos letterlijk en figuurlijk de Duivelssteen tegenkomen. Gewoon Duivel, zo noemden we hem allemaal tijdens onze kindertijd, en dat is zelfs op volwassen leeftijd niet veranderd. En het zal zeker in de smaak vallen, vooral bij uw kleine kinderen. Omdat het op zijn plaats misschien wat misplaatst lijkt, rijst de vraag waar het op deze plek vandaan komt. En de verklaring is eenvoudig en wordt al sinds mensenheugenis overgeleverd.

In Netluky, zoals Pnětluky eigenlijk vele honderden jaren geleden heette, was er weinig water en moest je daarvoor naar de grote bron in het dorp. Maar daar ontstond ruzie, omdat de rijke huisvrouwen beweerden dat ze niet hoefden te wachten en meteen het water konden pakken, en dat vonden de anderen natuurlijk niet leuk. Vaak waren vanaf vroeg in de ochtend de stemmen van ruziënde vrouwen door het hele dorp te horen.

Niemand wist wat hij ermee moest doen, niemand wilde oordelen over ruziënde vrouwen. Dat wil zeggen, voor niemand van de mensen. In de hel zagen ze het anders. Lucifer besloot actie te ondernemen. Hij riep een jonge duivel bij zich die een belangrijke taak kreeg. 'S Nachts moest hij een grote steen naar Netluk brengen, waarmee hij de put moest vullen. Voor de jonge duivel was dit zijn eerste opdracht in het land der mensen. Hij was ongeduldig en hoorde bijna Lucifers strenge waarschuwing dat hij de steen moest afleveren voordat de haan 's ochtends drie keer kraaide.

De jonge duivel was ijverig, hij koos een hele grote steen, legde die op zijn rug en vloog door de nacht om zijn taak te vervullen. Hij overbelastte zichzelf een beetje, waardoor hij onderweg verschillende keren moest rusten. Het kwam ook niet bij hem op dat de dageraad vroeg in de zomer begint.

De duivel naderde zijn bestemming al toen de haan voor de eerste keer kraaide. Het lag boven het Pravda-kasteel. De duivel versnelde en naderde de Netluks. Toen kraaide de haan voor de tweede keer. Op dat moment vloog de duivel langs de Steenpas en zag in de verte de eerste daken van het dorp. Hij verheugde zich omdat hij geloofde dat hij de taak zou kunnen volbrengen.

Maar goed, de haan kraaide voor de derde keer, de banden waarmee de steen aan de rug van de duivel was vastgemaakt, braken, de steen viel op de grond en de zonnestralen die aan de hemel verschenen, namen de laatste restjes kracht weg van de duivel. Het enige dat ter plekke overbleef was een grote rots en een helse zwavelachtige rook.

De vrouwen, die bij het aanbreken van de dag opnieuw ruzie hadden bij de bron in het dorp, hoorden een grote knal in het bos en zagen een rookwolk. Toen enkele dappere mensen uit het dorp naar het bos gingen en zagen wat er was gebeurd, brachten ze het nieuws naar het dorp. Iedereen was blij dat de duivel zijn bestemming niet bereikte. En sindsdien heeft niemand meer ruzie gemaakt over water.

Dit sprookje kun je vertellen aan kinderen op weg naar de Duivelssteen. En als u de weg niet kunt vinden, vraag het dan gewoon in Pnětluky. Iedereen zal je vertellen waar je naar Čerťák moet gaan.