Sytuacja na przejściach granicznych - domkiem mobilnym w kierunku Bałkanów

Od prawie miesiąca podróżujemy po Bałkanach. Nasza podróż zaczęła się zaraz po otwarciu granic, a że sytuacja zmienia się z dnia na dzień i może ktoś będzie wyjeżdżał, opiszę jak to wygląda na granicach, które do tej pory minęliśmy. Zaznaczam, że wyruszyliśmy jedynie dzięki informacjom od osób z różnych grup podróżniczych, bo gdybym miała trzymać się informacji z naszego MINISTERSTWA SPRAW ZAGRANICZNYCH, to nadal siedziałabym w domu i planowała nieplanowaną podróż. Włochy i Hiszpania, które rzekomo najbardziej ucierpiały, są bezpieczne, ale Bułgaria i Czarnogóra z dnia na dzień stają się ryzykowne.

Przejście ze Słowacji na Węgry via Šahy jest całkowicie otwarta i nikt Cię tam nie zatrzyma, więc swobodny przejazd jak za czasów przed szaleństwem z Covidem.

Przejście z Węgier do Serbii niedaleko Suboticy ok. 50 samochodów, opóźnienie 20 min. Całkowity komfort podczas tego przejścia. Kontrola jest całkowicie normalna. Dokąd jedziemy lub coś zabieramy i czy mamy zieloną kartę. Nikt nie rozwiązuje problemu Covida.

Przejście z Serbii do Bułgarii w pobliżu miasta Zaječar całkowicie pusty. Byliśmy jedynymi dwoma samochodami. Serbowie mieli czas na kawę, więc kazali nam poczekać 15 minut, ale po standardowej kontroli przeszliśmy po stronie bułgarskiej. Tutaj napisaliśmy formularz, w którym poinformowano nas, jak mamy się zachować w związku z Covidem i mogliśmy jechać. Ani pani, której ją przekazaliśmy, ani celnicy nie mieli maseczek. To było jedyne przejście podczas całej naszej podróży, na którym pojawiła się wzmianka o Covid.

Przeprawa z Bułgarii do Macedonii całkowicie pusty. Byliśmy jedynym pojazdem. Standardowa inspekcja bez maseczek po stronie bułgarskiej, po stronie macedońskiej gdy zobaczyła, że ​​jesteśmy rodziną życzyła nam tylko bezpiecznej podróży.

Przejście z Macedonii do Albanii niedaleko Ochrydy, znowu pojedynczy pojazd i znowu całkowicie sprawna standardowa kontrola. Skąd, dokąd, zielona karta i szczęśliwej podróży...

Przejście z Albanii do Kosowa był problem, ale nie z powodu Covida, ale ze względu na pieczątkę w paszporcie, którą chciał nam dać czynny urząd celny i nie wpuścili nas do Serbii. W końcu dała się namówić i nie poddała się.

Przejście z Kosowa do Serbii nie nastąpiło nawet brak stempla Kosowa nie pomógł. To nie jest granica dla Serbów, nie rozumiem, co tam sprawdzają. Mieliśmy pieczątkę sprzed miesiąca, że ​​wyjechaliśmy z Serbii do Bułgarii i tym samym nie możemy wejść przez nieistniejące przejście. Objazd 340 km przez Macedonię.

Przejście Kosowa do Macedonii absolutnie żadnych problemów, zapytali nas nawet, czy chcemy pieczątkę w paszporcie.

Przejście Macedonii do Serbii to standardowy problem po stronie serbskiej, gdzie podczas przeglądu są w stanie zdemontować połowę samochodu. Na szczęście przeszliśmy bez rewizji.

Przejście z Serbii do Rumunii bez najmniejszego problemu. Szanowny celniku po serbskiej i rumuńskiej stronie Dunaju. Skąd, dokąd i szczęśliwej podróży.

Przejście z Rumunii na Węgry bezproblemowo. Trzy samochody przed nami i pytanie czy podobało nam się w Bułgarii. Brak korytarza i mapy miejsc, w których możemy się zatrzymać. Żadnych naklejek, tylko tranzyt. Mimo wszystko nie wyobrażam sobie, jak mieliby to kontrolować, bo na słowackim przejściu w Šahy nie ma żadnej kontroli.

W Serbii ludzie zachowują się wokół Covida podobnie jak na Słowacji. Miasta nie są przepełnione ludźmi, ale też nie jest to „stan wojenny” jak na przykład w Skopje. Tam miasto jest martwe i każdy, kogo spotkasz, nosi maskę. W Bułgarii miałam wrażenie, że nie wiedzieli, co to Covid, dopóki nie weszłam do Lidla, gdzie trzeba nosić maseczkę. W Albanii nie widziałem jeszcze nikogo, kto nosiłby maskę. W temperaturze 30 stopni nadal by się w nim udusili, zanim Covid ich zabije. W Rumunii z Covidem walczy się tylko w Lidlu. Mieszkańcy Banatu żyją swoim życiem i Covid nie ma na nie wpływu.

Rozmawiałem o sytuacji z ludźmi w każdym z wymienionych krajów, których źródłem utrzymania jest turystyka i wszyscy postrzegają to jako czysty nonsens, który pozbawi ich środków do życia. Ja osobiście wcale nie tęsknię za tłumami i cieszę się wygodą i swobodą miejsc do parkowania i leżenia na plaży, ale żal mi tych ludzi.

Jeśli jestem hazardzistą z życiem dla Ciebie, to wiedz, że nawiązałem bliższy kontakt na odległość około 2 m z około dwudziestoma osobami, ponieważ nie poruszam się po publicznych plażach, ale w odludnych miejscach, gdzie nie ma tłumów nawet wtedy, gdy jest nie Covid. Teraz nie ma tu nikogo. I tak nie śpimy w przepełnionych hotelach i apartamentach w Chorwacji, ale w ukrytych miejscach, gdzie nawet nie mam kontaktu z ludźmi. Wiem, że w opinii społeczeństwa właśnie taka grupa ludzi jest najbardziej ryzykowna. Oto mały przedsmak tego, jakie ryzyko faktycznie podjęliśmy.

Rozumiem. Niekontrolowany ruch stanowi ogromne ryzyko dla społeczeństwa.

Ponieważ ludzie lubią, gdy ktoś depcze im wolność osobistą, musimy się przyzwyczaić, że będą nas testować po powrocie z zagranicy i zaraz po każdej wizycie w toalecie. OK, niech mnie przetestują, ale nie dam się zastraszyć. Test ostatecznie pokazał, że wszyscy jesteśmy „cudem” zdrowi.

Tym, którzy chcą doświadczyć życia, życzę szczęśliwej podróży i wyniku badań po powrocie, tak jak my..