Yolculuğumuz varsayılan olarak haritalama ve seyahat planlamasıyla başladı, bu sefer bizim yanımızda bir evimiz olmadığını ve devam etmek zorunda kalacağımızı göz önüne almam gerektiğine ve bir çatı ve yemek sağlamaya ihtiyacımız var. Bu durumlar için kullanıyorum Rezervasyon. Biliyorum, başka olasılıklar da var, ama Rezervasyon her zaman kanıtladı ve sıklıkla kullandığım için indirim ve diğer avantajlarımız var. Macakımızı uçak ve kiralık araba ile değiştirdik. Olursa, artık yapamayız. KIWI 480eur ile Madrid arasında gidip gelmek için üç kez ucuz uçuş elde ettik. Her şeyi biniş kartına kadar doldurduk, bu yüzden check-in yapmak zorunda olmadık. Yaklaşık olarak planlanan rota mesafesini dikkate alarak aracı seçtik. 2000 km böylelikle orta sınıfa girdim ve Peugeot 301'i seçtim. Teorik olarak, en kötüsünde, içinde uyuyacaktı. Kötü seçim. Fas'ta iki tip araba var. Eski Mercedes ve yeni Dacia. Geriye kalan her şey bir istisnadır. Araba Rentalcars aracılığıyla rezervasyonu ve başlangıçtan itibaren bir sorun oldu. Yazdığım gibi, en ucuzunu almadım ve 280eur için ödeme yaptıktan sonra Peugeot 301 veya benzeri bir kişi tarafından onaylandım. Moment. Benzer? Tam olarak seçtiğim şeyi istiyorum, çünkü nedenlerim var. Onlara ne demek istediklerini yazdım. Cevap beni sarstı. Bu noktada aynı kategoriden bir araba alabileceğiniz anlamına gelir, ancak Peugeot olması gerekmez. Hmmm, aynı kategoride Dacia Logan ve daha az 80EUR idi. Ama seni burada seçmedim. Bu arada, bu ucuz arabalar mevcut değildi, bu yüzden o sınıfın en pahalısını seçtiğimizde iyi bir araba alabileceğimizi umduğumuzdan başka bir şey yoktu. Gelecekte, en ucuzunu almanın daha iyi olduğunu ve sonra ödediğinizden daha kötü olduğunu bileceğim, alamazsınız. Bu bir hayal kırıklığı olabilir. Şimdi ne için hazırlanmamızı bekliyordun? Budapeşte’den uçtuk, bu yüzden 200m’i 31eur havaalanından 12dn park yerine park ettim, ki bence iyi bir fiyat. Sabah erkenden yola çıktık çünkü 10: 00hod. Otoparkı kolayca bulduk ve her şey aynen size gönderilecek talimatlara göre yapıldı. Uçağa bindik ve Fas'ın güzelliklerinin arkasındaki yolculuğumuza başlayabiliriz.
İşte yoldan video
Ilk gün (3500km - 11 saat)
- Ružomberok - Budapeşte - Madrid hava yoluyla
- Budapeşte - Madrid hava yoluyla 3: 25hod
- Madrid město - 6hodin konaklama 37km po şehir
- Madrid - Rabat letectky 1: 45hod
Madrid'e indikten sonra geçiş yapmak için altı saatimiz vardı, bu yüzden tarihi merkezini seçtik. Her yerde okuduğum en avantajlı yer altı olduğunu. Bagaj muhafazasını doğrudan terminalin ve ilk şokun karşısında bulduk. Üç sandık için 30eur. Onlarla yürümek imkansız, bu yüzden ne yapılabilir. Hemen merkeze gitmek için nerede bir metro bulacağımızı sorduk. Ve başka bir şok. Metro tamir ediliyor ve havaalanı çalışmıyor. yani bir otobüsümüz var. Bizi kasadan yeni durdurdu. Koşup atlayacağız ve başladıktan hemen sonra öğreneceğiz. Kesintileri bilmiyorum ve bilmiyorum. Nereden çıkmalı? Tabii ki, sahip olduğumuzdan daha sonra bir bayrak basacağız. Bu yüzden bir bayrak geri gitmeliyiz. Fiyat tüm seyahat için aynıdır. 10 euro. Bir kovada 50 Euro ve şimdi merkeze geldik. Eğer bizim gibi mezun olmak istiyorsan, o zaman havaalanındaki arabadan 28 Euro ödünç almayı tercih edersin ... geri döndükten sonra geri gelmedik. Bütün bakıcıyı geçtik, manzaraları önerdik. Yani, kraliyet sarayı hariç. Girişin serbest olduğu zamandı ve Paris'e kadar bir yerdeydi. Madrid güzel bir şehir ama artık geri gelmek zorunda değiliz. Rhyme ya da Paris değil, iki kez görülmeye değer. Beni ilgilendiren şey, yerel lezzetlerin ve kraliyet sarayının yanındaki bir kilisenin satıldığı bir pazardı. Tüm turistik yerlerin ve fotoğrafların açıklamasını içeren yukarıdaki harita üzerinde bulunabilir. Sadece haritayı tıklayın ve her şey orada. Aynı zamanda, rotamızdan şehri geçtik. Altı saat içinde sadece bunu yaptık.
Rabat'a olan uçuş daha kısaydı ve Fas'ta bir saat daha azdı, bu yüzden 20'e indik: 45 onuncu günden önceki zamanlarını ve beşinci sabahtan itibaren zaten dişlerle doluyduk. Bazı göçmenlik kâğıtlarını kalemsiz yazmak ve kalemin buraya getirilmesi bir mucize değildir, bu yüzden eğer buradaysanız, çantanın içine kalem koymanızı öneririm. Milo, bebek sayesinde bizi ilk defa aldıklarına şaşırdı. Marocalar genellikle çocukları sever ve hepsi de hemen onlarla konuşur. Leonard'ımız bundan hoşlanmıyor, bu yüzden biraz iğrençti ve yorulmuştu. Hızla kiralık araba bulun, araba alın ve bırakın oteldeyiz evde rezervasyonu sadece biri olduğumuzu gecelik 59 Euro için. Kiralamayı kolayca bulduk, Rabat'taki havaalanı Bratislava'dan daha büyük değil. Personel bulmak, artık o kadar kolay değildi. Yarım saattir onu bekliyorduk ve geldiğinde, ücretli arabayı alabileceğimiz bir soru üzerine soğuk bir duş aldık. OTOMATİK DEĞİL. Lütfen? Bunun için 12 ücretini ödedik ve otele sürekli gitmediğimiz için otele gitmemiz gerekiyor. OTO DEĞİL İPTAL rezervasyon cevap oldu. Onu yüz küçük parçaya bölerdim. Artık bizimle konuşmadı bile. İptal işlemini daha sonra çözeceğim, şimdi arabaya ihtiyacımız var. Kiralama yaklaşık beş yani bir sorun olmayacak. OLACAK. Herkes ellerini fırlatan birinin yanında durur ve kimse araba kiralamaz. Dışında bir teneke gibi. Otele geç kalacağımızı ve havaalanından transfer için bir bilgimiz yoksa aradım. Çok güzel ve istekli bayan bize bir araba gönderir. 15min için orada olması gerekiyordu. Yarım saat sonra ona neler olduğunu anlatacağım. Araba havaalanına nasıl gidileceğini bilmiyor. Yağmur havaalanına doğru yol aldı ve oraya hiçbir araba gelmedi. Kiralamaların neden müşteriler için araçlara sahip olmadığını öğrenmeye başladım. Yağmurda, genç taksi şoförlerini bizi şehre götürmeleri konusunda cesaretlendirin. İstemiyorlar, çünkü geri dönmeyeceklerini biliyorlar. Sonunda, onları genellikle aldığı tutarın üçlü olduğuna ikna etti. 40eur. Umurumda değil, saat on iki buçuk ve küçük olan elimizde uyuyor. Çocuklar bir otel bulamıyorlar, bu yüzden navigasyonumu kullanıyorlar. Bu arada çocuğun Sygic'i de vardı. :-) Locus - Sygic 1: 0. Otel zaten bizi hazır çay ve küçük bir muamele ve sıcak bir oda ile bekliyordu çünkü dışarısı soğuktu. Oda ve banyo çok güzel ve sonunda uzanıyoruz. Hepimiz ertesi gün ile başa çıkacağız ve bir gece daha kalabilir miyiz diye soruyoruz. Ne yazık ki, her şey rezerve edildi.
İkinci gün (9km Rabat'tan geçti)
Sabahları harika bir kahvaltı ve iyi haberler bekliyorduk. Ertesi gece kalabiliriz çünkü biri rezervasyonu iptal etti ve bize indirim yaptı. Bayan sahibi ayrıca bize kiralık araba ayarlamamıza yardımcı oluyor. Daha küçük bir Hyunday olması gerekiyordu. Sadece onu al ve hareket ediyor. Araba bizi öğleden sonra getirecek, başlangıçta kabul edilen orta sınıfın fiyatına, küçük bir şey alıyorum. Rabat etrafındaki yollar kötü durumda ve en kısa sürede kalkıyor. Tabii Kazablanka yönünde değil, geçilmez olmayan bir yol var. Yağmur durur, fırtınalı denize gideriz. Kayalıkların muhteşem manzarası ve Rabat'ın sıcak atmosferi bize rahat hissettirecek. Önerilen restoranda öğle yemeği bir kovboy oldu. İngiliz ve Fransız biletlerinin yarısını anlamadılar, biz anlamadık. Bunun için her zaman buluşmaya alışmalıyız. Tarihi merkez olarak adlandırılan Medine oldukça iyi düzenlenmiştir, bu nedenle Motko'nun yanı sıra medyanın yanında bulunan ve çok ilginç olan mezarlık vardır. Öğleden sonra arabayı almaya döndük. Ev sahibinin iddialı bir terminali vardı, ama yine İngilizce bir kelime bile bilmiyordu. Otel sahibi tarafından İngilizce'ye çevrilmiştir. Otomobil için para yatırma işlemi, 500 Euro, kredinizi bloke eden 1000 Euro olsa bile, orijinal kiralamada olması gerekenden daha az. Dikkat borçlu ve kabarık olmalıdır. Aldığımız araba, ünlü Hyunday I10. İçinde bulunduğum en küçük araba. Bagajda bir tane daha büyük valiz ve bir tane de daha küçük bir Leonard sandığı var. Diğer büyük koltuğun arkasına geçmeli. Otomobilin iklimi var ve benzinli bir makine. Sonunda çok iyi oldu. Akşam, en eski Fas kenti olan Rabat'ı en eski ikinci Salou'dan ayıran nehrin üstündeki kaleyi seçtik. Bir bariyere bakmamızı engellediler. En son gün nedenini bulduk.
Üçüncü gün (Rabat - Moulay Idriss - Fes: 224km)
yukarı 2783m, aşağı 2501m
Yürüyerek yürür Fes Medina - 4km
Sabah bir gün gecikmeyle Fas'a gittik. Havaalanının çevresinde, harap bir yolculuk gördük ve burada gördükleri çamurun çamurundan ne kadar hızlı bir şekilde çıktıklarını büyüledik. Birinci sınıf yollar mükemmel durumda ve 80km'den 100km'ye kadar sürülüyor. Herkes hızına ayak uyduruyor, muhtemelen radarlı polis memurları her dönüşte ve kimse acelesi yok ama kasabada kovboy var. Aynı anda tek bir şeritten gelen üç araba var ve dış devrede bulunan arabanın ilk başta sağa dönmemesi, ama dönüşlerini istedikleri yoldan geçmesi yaygın bir durum. Dikkat edilmesi gereken bir şey daha var. Daire içinde bulunan kişi tarafından tercih edilir, böylece daire tam hızla girilir. Elbette karşı modele alışkınım ve boynuz orkestrasını her yönden yeni kazandım. Gözler her iki tarafta olmalıdır, çünkü arabalara, kamyonlara ve motosikletlere ek olarak, arabaları olan bisikletler ve yayalar da kavşaktan geçmektedir. Sadece Avrupa'yı unut. Her neyse, herkes düşünceli hareket ediyor ve görünen kaosun düzeni var. Korna basitçe sürüşün bir parçasına aittir ve belki de alışırsınız. Tepedeki müslüman kutsal site olan Moulay Idriss’e giden yol, siz kısaltıncaya kadar pürüzsüz bir şekilde ilerliyor. Genellikle Fas'ta ödeme yapılır. Beklenmeyen göreceksiniz, ancak hızınız aniden poponuzun acı çekmesiyle ortalama 30km / ha amortisörüne düşürülecek. Küçük kasaba, geçitleri ve güzel caminin kendisi ile çok güzeldir, ancak biz bir inançsız olarak giremiyoruz. Dua etmeden önce Müslümanlar reçete edilen temizliğe maruz kalmak zorundadır ve hepsi girişin önünde dolanır ve bacaklarını orada yıkar. Belki nasıl koktuğunu hayal edebilirsiniz, o yüzden oraya gelemeyeceğimizi umursamadık. Yolculuk, daha önce görmediğim insan kalabalığını geçtiğim şehir boyunca devam etti. Herkes yolda bir şeyler sattı, bu yüzden insanlar yolda yürüyor ve etrafa bakıyorlar. Otobüsler, kamyonlar ve eşekler, hepsi kontrolsüz karmaşa içinde.
Bazı insanlar birkaç metreden geçilebileceğini söylüyor, ama bu bütün şehir ya da 5km civarındaydı. Arabalar sadece havada olan taraftan sıçramaktan kaçındı ve saf kaosu var, ama paradoksal olarak her şey hareket ediyor ve siz ayakta durmuyorsunuz. Slot makinesi için teşekkürler, bir debriyaj olarak, muhtemelen sonsuza dek yaklaşık yarım metre kayarken yanardım. Nihayet şehir dışına çıktığımızda, dolambaçlı bir yol belirdi ve önümüzde eski bir Mercedes vardı, insanların arka kapıda durduğu, bahçede tökezleyen ayaklarıyla otururken. Tahmini toplam yirmi vardı. Bozuk yol boyunca onlarla birlikte gitti, bu yüzden onu sollama konusunda bir sorunum vardı ama birisinin tekerleklerin altına düşmesini istemedim. Bir gece önce, Fes'de 30eur için bir otel bulduk; Navigasyonda adresi vardı, ancak adrese geldiğimde, otel maksimum 20'ten olmama rağmen, sokağın nerede arayacağını bilmediğimi anladım. Yerliler seni gözlerinde çaresiz görüyorlar ve hemen yardım etmeye geliyorlar. Onlara otelin adresini ve adını göstereceksiniz ve nerede olabileceği konusunda tutkulu bir tartışma olacak. Onlar geldiğinde, biri arabanıza oturup sizi otele yönlendirecektir. Orada gülümsüyor ve beklenen küçük fırına teşekkür ediyor, çok teşekkür edip ayrılacak. Bu sayede klasik Fas tarzında, nispeten büyük bir odaya sahip ve dar merdivenlerin yaklaşık beş kata indiği çatıda oturan otele ulaştık. Terastan şehir manzarası eğlenceli değildi, ama ilginçti. Akşam yemeği hazırlayalım. Tadžín. Bir kase et ve sebze var. Tabii ki çok sayıda soğan vardır ve elbette Fas viskisi ve hakaret olarak adlandırdıkları hoş geldiniz çayı, onu reddetmek için vardır. Onun için hiçbir şey beklenmiyor. Sizi ekmek ve tuzla karşılamak gibi. Akşam yemeğine hazırlamak iki saate kadar sürebilir, bu yüzden burada gerçekten lezzetli olsa bile her şeyi yersiniz. Bir şey yemeklerimizle karşılaştırıldığında hala fark var. Size ilk olarak farklı sebze, sos ve hamur işleri kaseleri getirecekler. Sen onu bıraktın, ve hepsini yersen, suyu suyuna koyuyorsun ve karnın da kabartma dolu. Bunu tam tersi yapıyorlar. Salata ve hamur işleri mezedir ve ek değildir. Akşam yemeğinden önce, deri işleme ve seramik mozaik üretimi için medine'ye gitmek istediğimize karar verdik. Bu el sanatları Fes için ünlüdür. Rehber tam olarak anlaşmaya göre geldi ve ilgilendiğimiz her şeye işaret etti. Bir rehber olmadan Fes'e düşmeyin. Hiçbir şey bulamayacaksın, çıkış yolu bile değil. Rehber için 20EUR ödedik, ama buna değdi. Biz rezervasyonu Zaide'de otel, battaniyelere çarpık ve uyumak için oturdu. Geceleri soğuktu.
Dördüncü gün (Fes - Azrou - Oum Rabia - sedir ağacı - Zaida: 345km)
yukarı 5995m, aşağı 4846m
Bizi bekleyen yolculuk zor değildi, ama neden daha da zorlaştırmadı :-) Fes'ten Azra'ya gittik, oldukça hızlı geldik. Ama belki de çok hızlı, çünkü 10eur'a hız için para cezası ödedim. Burada çevredeki sedir ağacı içinde kalan maymunları beslemek için dünyanın en uzun ve en eski sedir ağacını görmek istedik. Fas, gezinti bölmesine güvenemez. Kılavuzları daha iyi güveniyor. Bir radyo olarak bilge verdim, ama nereye gittiğimi biliyordum, bu yüzden 150km / s'den daha fazla gitmenin mümkün olmadığı yollarda 20km hakkında bir yoldan saptık, haritaya bakın ve döngüyü affedin. Azra yolunda ilk defa sağa döndüm, ama sırayı sevmedim, bu yüzden başka bir yere gittim ve sonunda geri gelmek zorunda kaldık çünkü Leonard ve Veronika maymunları görmek istedi. Öyle değildi.
Yolda, yolda durup tavuklardan yumurta satmaya çalışan çok sayıda çocukla tanıştık. Leonard evde oyuncak seçti ve bu oyuncakları oynamadılar ve bu oyuncaklara gözleri yanan çocuklar tarafından söylendi. Bu çocuklar her küçük şey için minnettarlar, ancak en çok satın aldığımız şeker ve lolipoplardan memnunlar. Muhtemelen yaşadığımız en fakir kısımdı. Yolculuk, güzel kaya oluşumlarının etrafında ezici olan ve nehir boyunca uzanan Oum Rabia şelalelerine, Türk tarzı bir Dymcaj restoranı. Çok güzel bir yer ve tabii ki yerel bir rehber. New York'ta da ağzını kaybetmeyecek on yaşında bir çocuk. Yarım dairede yaptık çünkü yoldan sapmak için çok az zamanımız vardı. Burada, bir yerde durduğunuzda, birisi otoparka ve arabanıza bakacak yansıtıcı bir yeleğe dönüşecek. Elbette bir pastırma. Ama arabanın dikkatli olduğundan emin olabilirsin. Burası daha fazla zaman hak ediyor.
Yerliler için bu sefer sorduğum sedir ağacını görmek için Azra'ya geri döndük. Komşu ormanda, onları burada satan çocuklardan kedilerle beslenen maymunlarla eğleniyoruz. Onlara muz verdik.
Yolculuk Zaidi'ye devam etti. Artık ilginç olmayan küçük bir kasaba otel Zaida, şehrin eteklerinde ve çevresi bir çingene yerleşim gibi görünüyor. 30eur de konaklama iyiydi, akşam yemeği yanı sıra kahvaltı dahil mükemmeldi. Bir sonraki yolculuğumuz çöle ulaşmaktı. Rezervasyon sırasında çölde lüks masalarda konaklama bulduk, ancak oraya nasıl gideceğimiz konusunda emin değildim, bu yüzden Sahara'nın kenarında bir çöl kasabası olması gereken Merzouga'da bir şeyler alma riski aldık.
5. Gün (Zajda - Merzuga: 306km)
yukarı 1821m, aşağı 2589m
Merzouga - Erg Chebbi: Kum tepelerinde 6.3km
Yolculuk, çöl boyunca sonsuz düzlemlerden geçti. Bir şey anlamıyorum. Uzakta değil Dışarı çıkıp aniden arabanıza durursunuz, yiyecek bir şeyler isteyen iki kadın vardır. Onlara portakal ve muz verdik, çünkü başka hiçbir şeyimiz yoktu. Veronica'nın annesini isteseler bile çok teşekkür ettiler. Yanımızda sıcak şeyler vardı, bu yüzden başaramadık, ama üzgündük.
Vahşi doğada ve dev kayaların arasında geçen sonsuz bir yolculuktan sonra, güzel fotoğraflar çektiğimiz güzel bir vahaya vardık ve Merzouga'ya devam ettik. Şehir demek abartılı. Kil evleriyle bir yerleşim yeri ve seyahat yeri, her yerde kum var. Meşhur bir çöl şehriyse, yolcular ve oteller olacağını umuyordum ama hiçbir şey bilmiyorduk. Batıdan vahşi batıya benziyordu. Sonunda oldukça hatalıydık, bir otele geldik. Çölde nerede konaklayacağımı bilmemi tavsiye edip etmeyeceklerini sormaya gittim. İngilizce'yi akıcı olduğu gerçeğiyle Beduin'i memnuniyetle karşıladı. Mucize. Çölde uyumak? Problem yok Snidane ve çölde akşam yemeği? Problem yok Sizi oraya develere götüreceğiz ve 70eur için üçü de olacak. Bomba. Rezervasyon sırasında 240eur oldu. Sadece bu develerle bir sorunumuz var. Leonard deveye bir saat dayanmaz. Yeni problem Cipi koruyacağız ve ertesi gün, göçebelerin nasıl yaşadığını ve sizi çalan müzisyeni görmek için hala Bedevi yerleşimine gideceksiniz. 150eur'un arkasındakiler. Fas'taki en büyük kumulun altındaki vahada uyuyor Erg Chebbi. Çabuk gidelim, gün batımını çölde geçirelim. Veronika, çölde güneşin son ışınlarında banyo yapmak ve güzel fotoğraflar çekmek istiyor. Sakinleş, çay içelim. Jeep deveden daha hızlı. Bize bir şeyleri bir araya getirebileceğimiz odadan anahtarları verdiler. Yanımıza almak ve duş almak istediklerimizi ortaya koyacağız. Çölde duşları yoktur ve tuvaletler çadırların her tarafındadır. Macera olacak. Mitsubishi Pajero Sport bize geldi. Adam kauçuğu tek bir atmosferde esiyor ve yola koyulduk. Harika bir sürüş zevk. Çocuk bir çöl ralli sürüşü yaptığını ve elinde olduğunu açıkça belirtti. Üç deve yedik ve sazlık ve battaniyelerden oluşan çadırlarımıza ulaştık. Halı kapısı yerine şilte yatağı yerine. Kapakta tabii ki battaniyeler. Geceleri on derece civarında olabilir, bu yüzden eğlenceli olacak. Leonard'ımız, kedilere ve etrafta kedilerin varlığına karşı güçlü bir alerjiye sahiptir ve uyumak zorunda oldukları yerden tırmanmaları bizi biraz kızdırmıştır, ancak çölün güzel manzarası ve günbatımında renklerin değişmesi başarısız olmuştur. Çöl sadece şaşırtıcı. Akşam yemeği yedik en iyilerinden biriydi. Sadece abbot, kedi şirketi rahatsız ediyordu. Çöl üzerindeki gece gökyüzü tarif edilemez ve maalesef ekipmanlarımız popüler değil. Kum tepelerine otururken, Mitsubishi'nin kamptan başladığını ve ayrıldığını duyuyoruz. Burada yalnız kalırlar ve halı akar, akrep çölünün ortasında bana bir güvenlik hissi vermez, ve başka ne olduğunu bilmiyorum, çünkü sadece yerde yatağa uzanıyoruz. Geceleri cipin nasıl geri geldiğini ve bazı tartışmaların yaşandığını duydum. Soğuk bir geceydi ve neredeyse uykularını neredeyse hala tekmeleyen Leonard'ı izleyen ve kapsayan bir köpek gibi geçiriyordum. Muhtemelen kedilerin kılıydı, ama sonraydı.
6. Gün (Merzouga - Tinghrit - Dades: 460km)
yukarı 4678m, aşağı 3723m
Çöl dışı: 22km offroads
Sabah bizi buraya getiren adamın duygusal dökülmelerinin nedenini keşfettim. Arabanın önü kaplandı. Geceleyin kayanın olduğu bir kum tepesine uçtu. Adam bir yardımcı ile tamir etti ve harika bir kahvaltıdan sonra Bedevi'ne gittik. Yolda, bir kumul yapmayı başardık. Araba kazdık ama yapmadık. Adam çölde bir şey çığlık attı ve aniden yardımcısı üçüncü dune ortaya çıktı. Oraya nereye gittiğini ve nerede olduğumuzu nasıl bildiğini bilmiyorum, ama yolculuğumuza devam etmemize yardımcı oldu. Yerleşmede, Bayan Domina gururla evine dikkat çekti. Bu insanlar bizim gibi tamamen farklı değerlere sahipler. Tarif edilemez. Görülmeli. Bizi kara çöle götürdü. Siyah kumların beni turuncu kum tepelerine kıyasla iç karartıcı hale getirdiği Sahara'nın marjinal kısmı. Sonunda bizi sadece Alman emeklilerinin emekli olduğu hakkında konuştuğu bazı müzisyenlere götürdü. Turistler için bu tür yapay cazibe merkezlerinden hızla uzaklaşın.
Otele geri döndük. Değiştirildiler, arabamıza oturdular ve Atlas Dağları'na yöneldiler. Biz hala nereye gidiyorduk Dades Canyon'deki otel rezervasyonu. Yolun 300km içinde olması gerekiyordu ki bu da kullanması iyi. Geçitten önce Atlas'a, sonra da Dades Kanyonu'ndan yokuş aşağı geçmeyi planladığımız yerden Tinghir'e gittik. Güzel planlayın. Birinci sınıf rota, bu yüzden hızlı olmalı. İlk sorun, bir benzin istasyonunu nasıl bulacağımızı bilmediğimizde, bir kartı nerede ödeyeceğimizi ve nihayetinde herhangi bir benzini ortaya çıkardığımızda ortaya çıktı. Araba bizi tuttu ve sanırım tank kuru yol alıyordu. Kayalık bir çölde yürürken, tekerleği her yirmi kilometrede bir çevirdiğinizde ve benzin geçtiğimiz beş yerden birinde, boş bir tankla toplam adrenalin içindedir. Küçük Tinghir kasabası oldukça hoş ve Atlas'a giden yol güzel. Ayrıca dört muhteşem kamyon seferiyle tanıştık. Ne yazık ki, onları vurmayacağım. Yol durmadan yükseliyor ve 2700m'e çarpıyordu. Yolda birkaç kez durduk çocuklarda oyuncak ve şeker verdik. Çok memnun oldular. Sonunda yolun Dades Kanyonu'na döneceği köye geldik. Yerleşim korkutucuydu ve kötü bir dönüşün ardından aracımızın tersine çevrilmesinden sonra, çok ayrım gözetmeyen saldırgan bir çocuk kalabalığı her şeyi istedi. Kapıdaki ve kaputtaki göz kırpma elleri ile, bu yerleşimi en kısa sürede çakıl yol boyunca Babalara doğru bıraktık. Navigasyona göre, birinci sınıf yolda haklıydık, yanlış zamanda buradaydık. Yolculuk henüz tamamlanmadı. Mičina'mızın yapabileceği çok kırılmış bir yol olan 20km'den sonra, 2900mnm yüksekliğine tırmanmaya başladık ve eriyen kardan gelen çamur, yolun karşısındaki kar dillerini izlemeye devam edemedi. Buraya sıkışıp kalmamamız ve geri döndüklerinde gulette kalmamamız yalnızca mucizeydi. Araba bizi tekrar tuttu. Evde uydu görüntülerinden bulduğum gibi, asfalta ulaşmak için sadece 8km'yi kaçırdık. Bu yüzden kırılmadığım korkunç bir yerleşimden geçmemiz gerekti, Tinghir'e geri döndü. Bu, eğri dolu yol boyunca yaklaşık 100km'lik bir sapma anlamına geliyordu. Tinghir'de yemek yiyoruz ve otele gece geç saatlerde olacağımıza dair bir mesaj gönderiyoruz. Otelde, 35eur bizi bekliyordu ve elbette çok hoş karşılanan bir çaydı. Güzel bir bahçe ile çok güzel bir konaklama. Ev, Leonard Sprite'ı sundu. Ona yaptığımız büyük hata. Leonard, temiz su içmeye alışkındır, ama tatlı Sprite'ın tadı elbette. Ne yazık ki, hava soğuktu ve önceki gecenin kedileri ile birleştirilen kabarcıklar Leonard'ın gece larenjit göstermesine neden oldu. İlk defa değildi ve Medrol bizimle güvende idi, ama bunu tecrübe eden, medeniyetten uzak, Dades Kanyonu'nun ortasındaki otellerde değil, evde eğlenceli olmadığını biliyordu. Geceyi yaptık ama önceki deneyimlerden sonra hala bizi bekleyen en az bir benzerimiz olduğunu biliyorduk. Mümkün olan en kısa sürede denize soğuk ve nemli hava almamız gerekir. Marakeş'in yanında birer birer vermeyiz, bu yüzden 43eur için Marakeş'teki Medine'deki otelimizden rezervasyon yaptırdık. En azından geldiğinde geceleri onu görelim.
Yedinci Gün (Babalar - Ait Ben Hado - Berber Kalesi - Marakeş: 369km)
yukarı 3919m, aşağı 5133m
Sabahları harika bir kahvaltının ardından, Dades hızlı bir şekilde Marakeş'e yöneldi. Yolda, ana yoldan aynı uzunlukta olan kaldırıma döndük, ancak Ait Ben Ben Hadi civarındaydı. Gladyatör gibi filmler burada çekildi. Güzel, ama turist, bu yüzden uzaktan görebildik. Yolda, Berberi kalesine daha çok ilgi duyduk. Ona giden yol yine biraz inişli çıkışlıydı, ama yine de durdu. Dik geçitlerin üzerinde, taş ocaklarının oyulmuş olduğu resifleri ve evlerin yanı sıra büyüleyici geçitlere de yol açtı. Dışarıdan gelen Berberi kalesi bir harabe gibi görünüyor. Hayal kırıklığına uğradık ve içeri girmek istiyorsak, Berber mükemmel İngilizce söyleyerek göründü. Yapmadık bile. İçinde bulunan fantastik mozaikleri sevmiyorsak, hiçbir şey ödememiz gerekmediğini söyledi. İçeri girdik. Hala bir harabe, ikinci kata gittik ve aniden kapının arkasında gördüğüm en muhteşem mozaikler. Duvarlarda, tavanlarda, sütunlarda. Her yerde. Fesu'dan 300ludi, gece ve gündüz üç yıl manuel olarak üretti. Burada binlerce insanla birlikte yaşayan yöneticinin beş kadını ve 85 cariyesi vardı. Binayı tamamen inceledik ve kabul için para ödedik ve bizi görmemiz için bize teşekkür etti. Marakeşe kadar yolun tam yoluyla bağlantılı olan dönüşlerle dolu yol, tam olarak daha az ya da çok dönüyor.
Marakeş büyük bir şehir. Navigasyon beni doğrudan medinaya yönlendirdi. Medine'ye doğrudan. Medine'ye gündüz yürüyerek gitmek adrenalindir. Medine'ye geceleri arabayla gitmek delilik. Yapmadım, ama bir seçim. Seçtiğim otel medyanın kenarında değildi, ama tam orada. Yaklaşık beş turdan sonra, nasıl çıkacağımı bilmediğimi ve ikinci olarak muhtemelen oteli bulamayacağımı biliyordum. Locus nerede olduğumuzu hala biliyordu, ama geçitlerin ve çıkış yasaklarının genişliği kısaydı. Sygic istenen adresi bulmak bile istemedi. 2: Locus için 0. Motosikletlerin, insanların ve arabaların her yöne aktığı başka bir dar koridora girmeden önce, iki genç adamı bir motosiklet üzerinde durdurduk. İfadenizden, nerede olduğunuzu bilmediğinizi ve derhal yardım etmeye geleceklerini okuma yeteneğine sahip olduklarını söyledim. Ne aradığımı sordular. Onlara telefonda adres ve otel adını gösterdim. Etrafındaki insanlara sormak için koştu ve motosikletin üzerine oturdu. Arkamızda gel, dedi. Bizi dar koridorlardan geçirdi ve ben sadece otelimize yaklaştığımızda veya organa gittiğimizde Locust'u izledim. Yaklaştık. Birdenbire durdular. Dedi. Araba ile gitmek de mümkün değildir. Hadi gidip köpeği görelim. Kenarına park ettim. Veronika ve Leonard arabaya kilitlendi ve çocukları gece medinasına kadar kovaladılar. Çocuklar dolaştı ve koridorlardan geçti. Uzun zaman önce, Locus hala elinde dursa ve beni geri getirmiş olsa bile, park etmiş bir araba konseptini kaybettim. Uzun bir araştırma ve sorgulamanın ardından, otelimizin adı olan yüksek duvar kapısının önünde durduk. Harika bir oryantasyon anlayışım olduğunu söyleyeyim, ama asla bulamayacağım. Demek istediğim, ASLA. Çocuklar sadece güldüler ve ayrılmak istediler. Onlara gidemediklerini açık bir şekilde söyledim, çünkü Veronica ve Leonard ile birlikte nerede bir aracım olduğunu bilmiyordum. Güldüler ve kapıyı çaldılar. Otel müdürünü açtı ve hemen Rezervasyon aracılığıyla rezervasyon yaptırıp yaptırmadığımı ve bizi beklediklerini sordu. Ona arabamın nerede olduğunu bilmediğimi söyledim. Çocuklarla konuştu ve benimle arabaya gitti. Adamlara 100MAD'i verdim, çünkü yardımları için küçük olanlara sahip değildim, onlara bir şey verirdim. Gözleri parladı ve onlara çok teşekkür etti. Müdür arabamda oturdu ve bizi park yerine götürdü, burada saat için 3,5eur ödedik. Valizlerini aldılar ve gece medina boyunca oteldeki kaldırımdaki kirli küp gövdeleriyle otele yürüdüler. Otel güzeldi ve yıldızların altında terası ile çatıda oda biz en güzel oldu. Akşam yemeği için sorduk, ancak otelde yemek yapmadılar, bu yüzden restoran nerede bulacağımızı açıkladık. İyi bir yemek yedik ve uzun bir uyku gününden sonra yorulduk. Ne yazık ki, korkularımız bir geceydi ve Leonard tekrar larenjit aldı. Bu daha da kötüydü, son Medrolu tabletinden sonra bile, geceyi soğuk havanın ona yardım ettiği açık havada bir şezlongda geçirdik. Ne yazık ki, bu deneyimden sonra, iç mekanda daha fazla gecikme riski almak istemedik, bu yüzden Marakeş'ten, şehirde geçen Ferrari dışında hiçbir şey görmedik. Gerçekten merak ettiğim Djem El Fna'nın gece karesinde biraz kendimi hissediyorum, ancak çocuğun sağlığı en yüksek önceliğe sahip. Essaouira'daki dairede, deniz kıyısındaki 54eur için rezervasyon yaptırdık. Seçimdeki ana vurgu, Fas tarzında olmadığıydı. Her yerde bulunan battaniyeleri ve bunlarda kedi kılı olasılığını ortadan kaldırmak istedik. D Dairesi Avrupa tarzı bir mutfağa sahiptir.
Sekiz gün (Marakeş - Eussaouira: 180km)
yukarı 675m, aşağı 1122m
Essaouira Medina 3km
Fiyata dahil olan kahvaltıdan sonra çıktık. Marakeş Medine’sinden, Locust sayesinde oldukça yumuşak çıktım. Yolda kirli Ferrari ile tanıştık. Bu Afrika ülkesindeki kontrastlar inanılmaz. Arazi olup olmadığı veya gece ve gündüz sıcaklıklarındaki farklılıklar veya inanılmaz servete karşı yoksulluk. Amaç, denize en kısa sürede ulaşmak ve her yerde görüşün dışında kalmaktı. Yol boyunca, dünya çapında nadir görülen bir argan parkının etrafında gideceğimizi biliyorduk. Keçiler ağaçlara tırmanır. Tam olarak nerede olduğunu bilmiyordum. Bir fotoğraf ile yukarıdaki haritada bulacaksınız. Yolda, erkekler ayağa kalktı ve keçilerin bulunduğu ağaçları işaret etti. Durduk. Çocuklar resmi daha dolgun hale getirmek için ağaçta bir tane daha, Veronika'nın kollarında bir tane daha kaldılar ve fotoğrafımızı çektiler. İnanılmaz derecede otantik bir deneyim. Tabii ki fırınladın. Ona 20MAD vermek istedim. Bu en azından 50MAD. 50 yalnızca 100 ve 20 değerlerine sahip değildi. yaratıcı, o bana verdi ve 5MAD aldı o cebi 100EUR çıkardı.
İstediğini aldı ve kullanılamaz Euro'dan ondan bile kurtuldu. Onlar sadece tüccarlar. Öğle yemeğinde denize ulaştık. Denizden 50m olan otelin önünde durduk ve bizi kaldırımda yatan on kedi hakkında karşıladı. Onlar sadece bu otelin önünde idi ve başka hiçbir yerde görülebiliyordu. Muhtemelen bizi tahmin ettiler. Dairede geniş ve başlı idi, battaniye yoktu, ancak evdeki kedilerin varlığı apartmanlardan sonra bile hareket etmelerini sağladı. Doğruca plaja gitmeyi seçtik ve yolda deniz canavarlarını otelin hemen karşısındaki küçük bir tarife koyduk. Şimdiye kadar yediğim en iyi hazırlananlardan biri. Küçük dalgalar dalgalara atlamak istedi. Güneşin ılık olmasına rağmen tatsız bir rüzgar esti. Leonard sadece çekti terli kıyafetleriyle giyinmiş, denize uçtu ve sadece ıslanacağı zaman meselesiydi. Havlu üzerinde yürüdüğüm ve sahile yürüdüğümde, gerçekti. En azından biraz endişeliydi ve deniz havası bizi sakinleştiriyordu. Daha sonra, Medine'de bir eczane aramayı seçtik, çünkü Medrol'ü olabildiğince satın almamız gerekiyordu, ama en kötünün geride kaldığına inanmamıza rağmen emin olmak istedik. İlk eczanede, ellerimizde, ayaklarımızda İngilizce bilmiyorlardı, reçeteye ihtiyacımız olduğunu öne sürdüler. Bundan korkuyorduk. Bize reçete yazan doktoru nerede bulacağımızı söyledi. Yolda, başka bir eczane bulduk. Deneyeceğiz. Boş Medrol'ümüzü yerleştirdim. Ayrıca eczacı da dolu bir kutu.
Alabilir miyim? Tabii ki. Bu yüzden biraz daha kalsiyum şurubu istiyorum. Neyi seviyorlarsa. 6eur. Tek bir Arapça ve Fransızca tanımımızla aynı üreticinin bir kutusunda, reçetesiz bizim için fazladan para alabileceğiniz üç kat fazla hap vardı. Hangi cehennem için yaşıyorum. Medina'yı ve bitişikteki limanı görmekten memnun olduk. Leonard ilk defa sevdiği elektrikli bir arabaya bindi. Bana Kanarya Adaları'nı hatırlatan yeni başlayanlara sörf yapmayı öğrendikleri Longhaan sahilinde gezdik. Küçük olanı hala tam kumsalda oyun alanında oynadı ve temiz yorganlarda yatağa gitmekten memnun kaldık. Akşamları, 38eur için Safi'de bir başka Avrupa dairesi rezervasyonu yaptırdım.
Komentáře
Yeni yorum ekle